فهرست محتوا
تعمیرات و نگهداری تجهیزات، به ویژه پمپهای مکانیکی، برای حفظ عملکرد بهینه و افزایش عمر مفید آنها ضروری است. پمپها برای جابجایی مایعات در صنایع مختلف استفاده میشوند و نیاز به نگهداری منظم دارند. عیوب رایج پمپها شامل کاهش دبی خروجی، پایین بودن فشار خروجی، نشتی آببند، و ارتعاش است. این مشکلات ممکن است به علتهای مختلفی از جمله اشتباه در جهت دوران، نشتی داخلی، یا فرسودگی قطعات رخ دهند.
برای جلوگیری از خرابیهای ناخواسته و کاهش هزینههای توقف تولید، برنامههای نگهداری پیشگیرانه و سرویسهای دورهای ضروری است. تعمیرات و نگهداری شامل روانکاری منظم یاتاقانها، بررسی وضعیت آببند، و تحلیل ارتعاش میشود. بازرسیهای روتین شامل بررسی نویز و ارتعاش، سطح و شرایط روغن، نشتی آببند، و دما است. بازرسیهای سهماهه شامل بررسی پیچهای فوندانسیون، تعویض روغن موتور، و همراستایی محور است. بازرسیهای سالیانه شامل بررسی توان مصرفی موتور، دبی و فشار پمپ و در صورت نیاز، دمنتاژ و بازبینی پمپ است.
در صورت بروز خرابی، ممکن است هزینههای توقف تولید به اندازه هزینههای تعمیرات باشد. استفاده از پمپ یدکی میتواند ریسک از دست دادن تولید را کاهش دهد و هزینههای تعمیرات را جبران کند.
. استاندارد های اعلام حریق توسط کارشناسان خبره پیادهسازی شده و شامل موارد زیر است:
◀ استاندارد UL
◀ استاندارد LPCB
◀ استاندارد NFPA
◀ استاندارد NFPA72
◀ استاندارد EVPU
◀ استاندارد BS5839
◀ استاندارد BS-EN54
اگر شما کارفرما هستید، برای افزایش ایمنی محل کار و جلوگیری از حوادث، بهتر است سیستم اعلام و اطفاء حریق را بر اساس استاندارد های ملی پیادهسازی کنید. با این کار، خطرات احتمالی کاهش مییابد و امنیت کارکنان تضمین میشود. همچنین با رعایت این اصول، از خسارات مالی جلوگیری میشود. استفاده از سیستمهای غیراستاندارد نه تنها به خاموش کردن آتش کمکی نمیکند، بلکه باعث افزایش هزینهها نیز خواهد شد.
استاندارد اعلام حریق شامل چه مواردی است؟
استاندارد های اعلام حریق شامل مواردی مثل فاصله بین سنسورها، محل نصب پنل اصلی، تعداد سنسورهای مورد نیاز برای ساختمان و نوع سیستم اعلام حریق مناسب میشود.
معرفی استاندارد LPCB
استاندارد LPCB که مخفف «Loss Prevention Certification Board» است، توسط سازمان BRE GLOBAL تأیید شده و به محصولات مربوط به ایمنی در برابر آتشسوزی اختصاص دارد. هدف اصلی این استاندارد، محافظت از جان و مال مردم و حفظ محیط زیست است. یک کتاب به نام “کتاب قرمز” منتشر شده که در آن محصولات و شرکتهای مطابقتدهنده با این استاندارد معرفی میشوند. برای هر نوع سیستم اطفاء حریق که تأیید شود، گواهی LPCB صادر میگردد. مزایای رعایت این استاندارد برای مصرفکنندگان شامل موارد زیر است:
✔️ کاهش خطرات ناشی از نادیده گرفتن اصول ایمنی.
✔️ کاهش خسارات مالی به دلیل استفاده نامناسب از مواد و تجهیزات ایمنی.
✔️ صرفهجویی در زمان با انتخاب محصولات و خدمات مناسب.
✔️ دارای اعتبار جهانی و امکان فروش با سود بالا.
معرفی استاندارد NFPA
استاندارد NFPA که مخفف «American National Fire Protection Association» یا انجمن ملی آتشنشانی آمریکا است، بیش از ۲۰۰ سال پیش برای حفاظت از جان و مال مردم و بهبود کیفیت زندگی ایجاد شد. این استانداردها به گونهای طراحی شدهاند که با رعایت آنها میتوان خسارات ناشی از آتشسوزی را کاهش داد و حتی به صفر رساند. استاندارد NFPA شامل تمامی اصول و قوانین مرتبط با سیستمهای اعلام و اطفاء حریق است و به عنوان مرجع اصلی در این زمینه شناخته میشود.
معرفی استاندارد NFPA72
استاندارد NFPA72 یکی از استانداردهای مرتبط با اعلام حریق است که به مواردی مثل محل دقیق نصب، بررسی عملکرد، تست و نگهداری سیستم اطفاء حریق میپردازد. این استاندارد با نظارت دقیق بر سیستمهای اطفاء حریق، خطرات ناشی از آتشسوزی را کاهش میدهد. همچنین تجهیزات آتشنشانی و سیستمهای ارتباطی ضروری و اجزای آنها را نیز بررسی میکند.
معرفی استاندارد اعلام حریق BS-EN54
استاندارد BS-EN54 به عنوان یکی از مهمترین استانداردهای اروپا برای سیستمهای اطفاء حریق شناخته میشود. هدف این استاندارد ایجاد هماهنگی و اطمینان در محصولات و سیستمهای اطفاء حریق است. این استاندارد طبق قوانین اتحادیه اروپا اجرا میشود و دارای دو نوع گواهینامه است:
🟢 گواهینامه محصول برای تأیید عملکرد ثابت
🟢 گواهینامه FP برای تأیید عملکرد
سازمان NANDO که مخفف «New Approach Notified and Designated Organisations» است، تمام محصولات را بررسی کرده و پس از تأیید، کد CPR را صادر میکند. این استاندارد در همه کشورها تأیید شده و استفاده میشود. دتکتورهای دودی تحت این استاندارد میتوانند فضایی به مساحت ۸۰ متر مربع با برد ۳۰ متر را پوشش دهند.
معرفی استاندارد BS5839
استاندارد BS5839 مجموعهای از قوانین و دستورالعملها برای سیستمهای اعلام حریق و دزدگیر ساختمان دارد. برخی از این قوانین شامل موارد زیر است:
هر طبقه ساختمان باید یک منطقه (زون) جداگانه داشته باشد و اگر مساحت آن بیشتر از ۲۰۰۰ متر باشد، یک زون دیگر اضافه شود.
در آشپزخانه باید از دتکتور HF استفاده شود.
نصب دتکتور دودی و حرارتی در موتورخانه و آسانسور ضروری است.
دتکتور سقف حیاط خلوت باید به یک زون مستقل متصل باشد.
در پارکینگ باید از دتکتور HR استفاده کرد.
این استاندارد برای سیستمهای اعلام و اطفای حریق سه سطح حفاظتی را تعریف میکند:
LD1: این سطح بالاترین حفاظت را ارائه میدهد و شامل حفاظت کامل از راههای فرار، اتاقهای پرخطر، راهرو، اتاق نشیمن، اتاق خواب، انبار و گاراژ است. سیستمهای اطفای حریق در تمام قسمتهای خانه نصب میشوند و آشکارسازها به صورت چرخشی مسیرهای فرار را پشتیبانی میکنند (به جز حمام و سرویسهای بهداشتی).
LD2: این سطح شامل حفاظت از راههای فرار و اتاقهای پرخطر است. آشکارسازها در تمام مسیرهای فرار قرار میگیرند و اتاقهای پرخطر مثل اتاق نشیمن و آشپزخانه را پوشش میدهند.
LD3: این سطح کمترین میزان حفاظت را دارد و فقط راههای فرار را پوشش میدهد. آشکارسازها در راهروها و خروجیها قرار میگیرند و این سطح معمولاً برای ساختمانهای تکواحدی با ارتفاع بیش از ۴.۵ متر مناسب است.
مراحل طراحی و اجرای سیستمهای اطفاء حریق بر اساس استانداردهای بینالمللی
1.تحلیل نیازها و بررسی شرایط
– تحلیل خطرات: شناسایی خطرات و منابع احتمالی آتشسوزی در پروژه مورد نظر.
– بررسی شرایط محیطی: تحلیل ویژگیهای محیطی مانند اندازه، نوع ساختمان، و نوع فعالیتها.
2.طراحی سیستمهای اطفاء حریق
– انتخاب نوع سیستم: انتخاب سیستم مناسب بر اساس نیازها و شرایط محیطی، از جمله سیستمهای اسپری آب، فوم، یا گازهای خاموشکننده.
– طراحی نقشههای اجرایی: طراحی نقشههای دقیق برای نصب سیستمهای اطفاء حریق که شامل محلهای نصب تجهیزات، مسیرهای لولهکشی، و نقاط مهم دیگر باشد.
– انتخاب تجهیزات: انتخاب تجهیزات مطابق با استانداردهای بینالمللی برای تضمین عملکرد مؤثر و ایمنی.
3.نصب سیستمها
– نصب تجهیزات اطفاء حریق:نصب اسپریهای آب، سیستمهای فوم، پمپها، و سایر تجهیزات بر اساس نقشههای طراحیشده.
– نصب سیستمهای کنترل و هشدار: شامل نصب سیستمهای هشدار و کنترل آتش که بر اساس استانداردهای بینالمللی طراحی شدهاند.
4.آزمایش و تأیید
– آزمایش عملکرد سیستمها: اجرای آزمایشهای لازم برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستمهای نصبشده.
– تأیید مطابقت با استانداردها: بررسی و تأیید انطباق سیستمها با استانداردهای بینالمللی و مقررات قانونی.
5.آموزش و نگهداری
– آموزش پرسنل: آموزش کارکنان در مورد نحوه استفاده و نگهداری از سیستمهای اطفاء حریق.
– برنامهریزی برای نگهداری: ایجاد برنامهای برای نگهداری و بررسی منظم سیستمها به منظور حفظ عملکرد بهینه.
چالشها و راهکارها در طراحی و اجرای سیستمهای اطفاء حریق
1.چالشهای طراحی
– تطبیق با شرایط خاص پروژه: طراحی سیستمهای اطفاء حریق باید بهطور دقیق با ویژگیهای خاص هر پروژه منطبق باشد. استفاده از مشاوران متخصص و تحلیل دقیق شرایط میتواند به رفع این چالش کمک کند.
– تطبیق با تغییرات مقررات: تغییرات مداوم در مقررات و استانداردها ممکن است نیاز به بازنگری و اصلاحات در طراحی سیستمها داشته باشد. پیگیری بهروزترین استانداردها و مشاوره با متخصصان میتواند این مشکل را کاهش دهد.
2. چالشهای نصب
– محدودیتهای فضایی: نصب تجهیزات اطفاء حریق در فضاهای محدود میتواند دشوار باشد. استفاده از تجهیزات فشرده و طراحی هوشمندانه میتواند به حل این مشکل کمک کند.
– هماهنگی با سایر سیستمها: نصب سیستمهای اطفاء حریق باید با سایر سیستمهای موجود در ساختمان هماهنگ باشد. همکاری نزدیک با تیمهای ساختمانی و طراحی میتواند این چالش را برطرف کند.
3. چالشهای نگهداری و سرویس
– نگهداری منظم: سیستمهای اطفاء حریق نیاز به نگهداری و سرویس منظم دارند تا عملکرد بهینه آنها حفظ شود. ایجاد برنامهریزی مناسب برای نگهداری و سرویسهای دورهای میتواند این چالش را مدیریت کند.
– آموزش مداوم: کارکنان باید بهطور مداوم آموزش ببینند تا با تغییرات و بهروزرسانیها آشنا شوند. این آموزشها باید بهطور منظم و با استفاده از روشهای مؤثر انجام شود.
طراحی و اجرای سیستمهای اطفای حریق بر اساس استانداردهای بینالمللی بسیار مهم است و میتواند به افزایش ایمنی و کاهش خطرات آتشسوزی کمک کند. برای داشتن یک سیستم اطفای حریق کارآمد، باید نیازها را به دقت بررسی کرد، طراحی مناسبی انجام داد، تجهیزات درست را انتخاب کرد، نصب صحیح انجام داد و سیستم را به طور منظم سرویس و نگهداری کرد. استفاده از استاندارد های جهانی و مشورت با متخصصان باعث بهبود عملکرد سیستم و افزایش ایمنی در پروژههای مختلف میشود و از وقوع حوادث ناگوار جلوگیری میکند.