چگونگی عملکرد و اجزای اصلی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر به عنوان یکی از پیشرفت‌های برجسته در زمینه ایمنی و امنیت ساختمان‌ها، با ترکیبی از تکنولوژی و اطلاعات، توانایی تشخیص، اعلام و مکان‌یابی دقیق حریق را داراست. این سیستم با استفاده از سنسورها، دستگاه‌های اعلام حریق، شبکه‌های ارتباطی پیشرفته و نرم‌افزارهای قدرتمند، قادر است به طور سریع و موثر حوادث حریق را شناسایی و به مرکز کنترل اطلاعات لازم را ارسال کند. این سیستم، با تسهیل اطلاع‌رسانی به نیروهای امدادی و تیم‌های ایمنی، به افزایش سطح امنیت و کاهش خسارت‌های ناشی از حریق در محیط‌های مختلف کمک می‌کند.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر چیست؟

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، یک مجموعه از تجهیزات الکترونیکی است که همزمان با اعلام حریق، مکان دقیق آن را مشخص می‌کند. این سیستم‌ها را می‌توان به دو نوع معمولی و هوشمند تقسیم کرد. هایپر صنعت فامکو انواع مختلفی از سیستم‌های اعلام حریق آدرس پذیر را فراهم می‌کند. در کنار فروش تجهیزات اعلام حریق، این شرکت خدماتی از جمله طراحی، نصب و اجرای این سیستم‌ها را نیز ارائه می‌دهد.

انواع سیستم اعلام حریق

سیستم‌های اعلام حریق به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• سیستم اعلام حریق آدرس پذیر(Addressable Fire Alarm System)
• متعارف (Conventional Fire Alarm System)
• وایرلس (Wireless Fire Alarm System)

این سیستم‌ها در حفاظت از محیط‌هایی که احتمال وقوع حریق در آنها وجود دارد، نقش مهمی ایفا می‌کنند. سیستم اعلام حریق مسئول دریافت اطلاعات حریق و ارسال دستورات مورد نیاز برای خاموش کردن یا کنترل حریق و دود است.

سیستم اعلام حریق یکی از مهمترین سیستم‌های ایمنی است که در مکان‌های مختلف استفاده می‌شود، از اتاق‌های کوچک تا سوله‌های بزرگ. این سیستم به دلیل توانایی سریعترین تشخیص حریق، در اولویت انتخاب سیستم‌های ایمنی قرار دارد. از دلایل دیگری که این سیستم مهم است، قابلیت برنامه‌ریزی پنل اعلام حریق است. این پنل با استفاده از سنسورهای مختلف، حریق را تشخیص داده و به صورت مرحله‌ای یا کلی آنرا اعلام می‌کند. سپس، فرمان‌های مورد نیاز برای اجرای سناریوهای مختلف ایمنی مانند اعلام حریق به سیستم‌های دیگر مانند سیستم اطفاء گازی یا سیستم اگزاست ارسال می‌شود. این سیستم با استفاده از سیگنال‌های الکترونیکی عمل می‌کند و سرعت انتقال اطلاعات آن بسیار بالاست، که به ما کمک می‌کند در کمترین زمان ممکن بلافاصله پس از تشخیص حریق، اقدامات ایمنی را انجام دهیم.

سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر نسبت به دو سیستم دیگر، یعنی سیستم معمولی و وایرلس، مزایای بیشتری دارد. این سیستم، در پروژه‌های متوسط و بزرگ، مورد استفاده قرار می‌گیرد و بیشترین عمومیت را دارد. دلیل این انتخاب، توانایی پنل اعلام حریق (FACP) در برنامه‌ریزی، ارسال و دریافت فرمان‌های حریق است.

سیستم اعلام حریق متعارف

در سیستم اعلام حریق متعارف، برای شناسایی ناحیه حریق، از مفهوم زون استفاده می‌شود. وقتی یک دتکتور یا شستی اعلام حریق فعال می‌شود، زون مربوط به آن در پنل نمایش داده می‌شود. این سیستم به افراد در محل کمک می‌کند تا ناحیه حریق را تشخیص داده و اقدامات لازم را انجام دهند. برای اتصال دستگاه‌های اعلام حریق در هر زون، از کابل‌های اعلام حریق استفاده می‌شود و در انتهای هر زون از مقاومت انتهای خط استفاده می‌شود. المان‌های سیستم در هر زون شامل شستی اعلام حریق، دتکتور دودی یا حرارتی و فلوسوییچ می‌باشد.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، با استفاده از کدهای خاص برای تمامی اجزا، محل وقوع حریق را دقیقاً مشخص می‌کند. این کدها پیش از نصب تمام تجهیزات تعیین می‌شوند و پس از نصب هر عنصر، کددهی انجام می‌شود. با فعال شدن هر عنصر مانند شستی، فلوسوییچ، یا دتکتور، پنل اعلام حریق نشانه مربوط به آن را نشان می‌دهد. این کار باعث می‌شود تا در صورت وقوع حریق، مکان آن بلافاصله شناسایی و اقدامات لازم به سرعت انجام شود.

برای نصب سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، از کابل‌های شیلددار استفاده می‌شود تا اختلالات نویزی در عملکرد پنل را کاهش دهد. همچنین، کابل‌ها به صورت حلقه بسته شده و هر کابل باید به پنل برگشت داده شود. تمامی اجزا این سیستم، شامل دتکتور دودی/حرارتی، آژیر، شستی اعلام حریق، اینترفیس ورودی / خروجی و ایزولاتور، در یک لوپ قرار می‌گیرند. بنابراین، سیستم اعلام حریق آدرس پذیر نسبت به سیستم معمولی، امکانات بیشتری دارد و نصب آن نیز ساده‌تر است.

 شماتیک سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، اجزا متفاوتی به کار می‌روند که امکانات بیشتری نسبت به سیستم معمولی دارند. برخی از برندهای این سیستم، تجهیزاتی را ارائه کرده‌اند که قابلیت تعریف چند حالت مختلف را دارند. به عنوان مثال، در دتکتور حرارتی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر TC، می‌توان حالت نرخ افزایشی یا حالت دما ثابت را تنظیم کرد. همچنین، در دتکتور دودی این سیستم، قابلیت تشخیص خود به خودی وجود دارد که در زمان پر شدن محفظه دتکتور، سیگنال هشدار صادر می‌شود.

این سیستم همچنین قابلیت تشخیص و آنالیز گرد و خاک از دود را نیز دارد که ویژگی دیگری است که از آن می‌توان استفاده کرد. با استفاده از این امکانات، سیستم اعلام حریق آدرس پذیر TC نسبت به سیستم معمولی دارای امکانات بیشتری است.

نصب و راه اندازی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

نصب و راه‌اندازی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، کاری است که نیاز به تخصص دارد. اگر اجزای سیستم به درستی نصب نشوند یا اتصالاتی درست انجام نشود، ممکن است بورد الکترونیکی پنل اعلام حریق خراب شود. علاوه بر نصب اجزا، برخی از برندهای سیستم اعلام حریق آدرس پذیر نیازمند آدرس دهی دستی هستند. بنابراین، نصب‌کننده سیستم باید در حین نصب، فرآیند آدرس دهی را هم انجام دهد.

شاید فکر کنید سیستم‌های اعلام حریق با آدرس‌دهی خودکار بهتر و کارآمدتر هستند، اما این ایده اشتباه است. برای فهم بهتر، فرض کنید که در حال نصب یک سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر هستید یا مسئولیت نصب آن را به دوش دارید. در این حالت، اگر نیاز به تغییر در اجزا یا انجام تغییراتی در سیستم پیش‌بینی شده باشد، فرآیند برنامه‌ریزی باید از ابتدا شروع شود، که این موضوع هزینه و زمان بیشتری را به همراه دارد. بنابراین، نصب و راه‌اندازی یک سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر نیازمند تخصص و دقت است. استفاده از پیمانکاران غیرمتخصص و ارزان قیمت می‌تواند منجر به اشتباهات و آسیب‌های جدی شود. برای نصب این سیستم، بهتر است از نقشه‌های معتبر و مورد تأیید سازمان آتش‌نشانی استفاده کنید و در هنگام نصب، به تهیه نقشه‌های برقراری اعلام حریق طبقه‌ای نیز توجه کنید. این نقشه‌ها به شما کمک می‌کنند تا به راحتی تغییرات مورد نیاز را اعمال کرده و مشکلات را رفع کنید.برای یادگیری نصب و راه‌اندازی سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر، می‌توانید از کارخانه تولید کننده یا نماینده‌ی این سیستم درخواست آموزش بخواهید. آنها می‌توانند آموزش نصب و راه‌اندازی پنل را برای شما فراهم کنند. اصولاً فرآیند نصب اجزا در برندهای اعلام حریق آدرس‌پذیر ایرانی و خارجی مشابه است، اما جزئیات ممکن است در هر برند متفاوت باشد که نیازمند توجه به آنهاست. بعضی از برندهای سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر ممکن است نیاز به استفاده از اپلیکیشن، دانگل یا برنامه‌های خاص داشته باشند که تنها از طریق شرکت واردکننده یا نماینده‌های آنها در دسترس است. اما آنها آموزش نصب را فراهم می‌کنند و پیمانکاران می‌توانند در نصب اجزا سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر در پروژه‌ها نقش مهمی داشته باشند.

ساختار و نحوه عملکرد اعلام حریق آدرس پذیر addressable

آموزش اعلام حریق آدرس پذیر

در سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر، کابل‌کشی بر اساس لوپ بندی انجام می‌شود. لوپ یک حلقه بسته است که قابلیت دارد تا همه اجزای سیستم اعلام حریق از جمله دتکتورهای دودی و حرارتی، شستی، آژیر، ماژول اینترفیس، ایزولاتور، چراغ نمایشگر سر درب و غیره را در خود جای دهد.

پنل‌های مرکزی در این سیستم‌ها بر اساس تعداد لوپ‌ها شناخته می‌شوند، بنابراین هنگام انتخاب پنل کنترلی باید مراقب باشیم که هر لوپ چند تجهیزات را تا چه فاصله‌ای پشتیبانی می‌کند. حداکثر تعداد تجهیزات در هر لوپ به توانایی پنل و همچنین حداکثر تعداد مجاز توسط مقام قانونی (مانند سازمان آتش‌نشانی در شهر تهران) بستگی دارد.

جریان الکتریکی درون هر لوپ محدود است، بنابراین میزان مصرف تجهیزات خروجی مانند آژیر و اینترفیس اهمیت دارد و باید مصرف و تعداد تجهیزات خروجی مورد نظر را مدیریت کنیم.

در سیستم آدرس‌پذیر، زون بندی به معنای تعریف بخش‌های مختلف است که هر کدام نماینده‌ی یک بخش خاص یا سناریوی مختلفی هستند. به عنوان مثال، ممکن است چند طبقه از پارکینگ یک ساختمان را به یک لوپ وصل کنیم. برای کنترل دود پارکینگ، هر طبقه را به طور جداگانه شناسایی کرده و سناریوی کنترل دود را برای هر طبقه اجرا کنیم. به این منظور، می‌توانیم اجزاء هر طبقه را به عنوان یک زون در نظر بگیریم و برای هر زون یک ماژول خروجی تعریف کنیم. این کار به ما کمک می‌کند تا در صورت بروز حریق در هر طبقه از پارکینگ، اقدامات مربوط به همان طبقه را به صورت جداگانه و به موقع انجام دهیم.

ورودی و خروجی‌ها در سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر اغلب از طریق ماژول‌های اینترفیس انجام می‌شود. به عبارت دیگر، برای اتصال به سیستم‌هایی مانند فشار مثبت پلکان و آسانسور، سیستم مدیریت و کنترل دود پارکینگ، سیستم تهویه، تخلیه دود آتریوم و غیره، از ماژول‌های اینترفیس خروجی استفاده می‌شود. همچنین برای تجهیزاتی مانند فلوسوییچ، شیر قطع کن با قابلیت ارسال سیگنال، سنسور گاز شهری و سایر تجهیزات، از ماژول‌های اینترفیس ورودی استفاده می‌شود. این ماژول‌ها مشابه یک کلید عمل می‌کنند؛ به این معنا که هنگام فعال شدن، سیگنال را به پنل مرکزی ارسال یا از آن سیگنال فرمان دریافت می‌کنند.

سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر دارای آدرس مخصوص برای هر قسمت از خود سیستم هستند. این به این معناست که هر قسمت مانند دتکتور دودی یا حرارتی، شستی، آژیر و … یک آدرس مشخص دارد. با صدا زدن هر آدرس، می‌توان مکان دقیق آن قسمت را پیدا کرد و در کوتاه‌ترین زمان ممکن از آن استفاده کرد. یکی از مزایای این استفاده از آدرس‌دهی برای کدها و نمایش در صفحه HMI این است که نیروهای امدادی یا افراد آموزش‌دیده می‌توانند به راحتی مکان مورد نظر را تشخیص دهند و اقدامات لازم را انجام دهند.

یکی از نقاط ضعف پنل‌های سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر عدم نمایش راه دسترسی به بخش‌های مختلف ساختمان است. اما این معضل با استفاده از خدمات مانیتورینگ هوشمند سیستم‌های ایمنی و طراحی نقشه‌هوشمند FAPG قابل حل است. در طراحی نقشه‌هوشمند FAPG، راه دسترسی به هر فضا و امکاناتی مانند خاموش کننده دستی، شستی اعلام حریق، جعبه آتش‌نشانی و … واضح مشخص می‌شود. با استفاده از آدرس‌های سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر و نقشه‌هوشمند FAPG، می‌توان از نحوه فعالسازی سیستم اعلام حریق مطلع شد و راه دسترسی به مکان مورد نظر را به راحتی پیدا کرد.

دشواری نصب سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

نصب و راه‌اندازی سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر ممکن است چالش‌هایی را به همراه داشته باشد. یکی از این چالش‌ها مربوط به استفاده از استانداردها و پروتکل‌های مختلف توسط کارخانه‌های سازنده است. این باعث می‌شود که نصب و پروگرامینگ این سیستم‌ها برای پیمانکاران چالش‌هایی را به همراه داشته باشد.

چالش دوم و مهمتر در نصب سیستم‌های اعلام حریق آدرس‌پذیر، پروگرامینگ پنل مرکزی است. در برخی برندها، نیاز است که دانگل مخصوصی برای پروگرامینگ وجود داشته باشد. اما در برخی دیگر، این پروگرامینگ می‌تواند با استفاده از نرم‌افزارهای آزاد انجام شود. به هر حال، انجام پروگرامینگ توسط افراد متخصص و صلاحیت‌دار مهم است و تنها افرادی که دارای مجوزهای لازم هستند می‌توانند این کار را انجام دهند.

نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر در اصل مثل سیستم اعلام حریق معمولی عمل می‌کند، با این تفاوت که هر بخش از آن، از جمله دتکتورها و تجهیزات دیگر، دارای یک آدرس منحصر به فرد هستند. این آدرس‌ها به سیستم کمک می‌کنند تا مکان دقیق حادثه را شناسایی کند. بنابراین، پس از نصب و زون‌بندی سیستم، آن آماده به کار می‌شود و در صورت وقوع حریق، با استفاده از آدرس دقیق دتکتورها، مکان دقیق حریق مشخص می‌شود. به عبارت ساده‌تر، هر قطعه در این سیستم یک کد خاص دارد که در کنترل پنل ثبت شده و هنگامی که حریق یا خطا رخ می‌دهد، جزئیات مربوط به آن قطعه مانند کد، نوع و مکان نصب آن در صفحه نمایش کنترل پنل نمایش داده می‌شود.

اجزاء سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

1. کنترل پنل آدرس پذیر
2. دتکتور دودی آدرس پذیر
3. دتکتور گازی آدرس پذیر
4. دتکتور حرارتی آدرس پذیر
5. دتکتور شعله ای آدرس پذیر
6. بیم دتکتور آدرس پذیر
7. شستی و آژیر آدرس پذیر

همه این وسایل می‌توانند یک آدرس منحصر به فرد داشته باشند و این سیستم همچنین تجهیزات اضافی دارد.

مرکز کنترل سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

در اینجا به مرکز کنترل اعلام حریق، که یکی از مهم‌ترین بخش‌های سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر است، می‌پردازیم. این مرکز کنترل به گونه‌ای طراحی شده است که در صورت وقوع حریق، مکان دقیق دستگاهی که مشکل دارد را تشخیص می‌دهد. همچنین، هایپر صنعت فامکو مدل‌های مختلفی از این پنل‌ها را تامین می‌کند:

• پنل اعلام حریق آدرس پذیر تک لوپ
• پنل اعلام حریق آدرس پذیر دو لوپ
• پنل اعلام حریق آدرس پذیر سه لوپ
• پنل اعلام حریق آدرس پذیر چهار لوپ

کابل سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

کاربرد سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر به دلیل خاصیت خاصی که دارد، بیشتر برای پروژه‌های بزرگ، مکان‌های پرتردد و پرخطر، و همچنین ساختمان‌های بزرگ و شلوغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم نیز در مکان‌هایی مانند بیمارستان‌ها، هتل‌ها، مراکز خرید بزرگ و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نصب و نقشه سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

یکی از مهمترین چیزهایی که باید در آموزش نصب سیستم‌های اعلام حریق را فرا بگیریم، نحوه خواندن نقشه‌های اعلام حریق است. اگر این مهارت را نداشته باشیم، ممکن است در اجرای سیستم اعلام حریق با مشکل مواجه شویم. در زیر، علائم اختصاری مهمی که در نقشه‌های اعلام حریق استفاده می‌شوند را آورده‌ایم.

سیم کشی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، سیم‌کشی به شکل حلقوی انجام می‌شود، به این معنی که تمام تجهیزات به یک سیم یا لوپ متصل می‌شوند. هر لوپ می‌تواند به یک یا چند زون اختصاص داده شود و در هر لوپ می‌توان حداکثر ۱۲۸ دستگاه را قرار داد. همچنین مساحتی که هر لوپ می‌تواند پوشش دهد حدوداً ۱۰۰۰۰ متر مربع است. طول لوپ هم به دلیل تولید کننده مختلف متغیر است و بین ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر ممکن است.

در این سیستم، ورودی و خروجی متفاوت نیستند و هر دوی آن‌ها توسط یک کنترل پنل مدیریت می‌شوند. به این صورت که اطلاعات و سیگنال‌ها از طریق یک جفت سیم خروجی می‌دهند، سپس به تجهیزات می‌رسند و سرانجام دوباره به کنترل پنل باز می‌گردند.

لازم به ذکر است که طراحی این سیستم بر پایه استانداردهای بین‌المللی مانند EN54، BS و NFPA انجام می‌شود.

استاندارد سیستم اعلام حریق

در حوزه ایمنی، استانداردهای مختلفی وجود دارد که برای اجرای سیستم‌های اعلام حریق استفاده می‌شوند. این استانداردها از جمله عواملی هستند که به افزایش ایمنی و حفاظت افراد و محیط کمک می‌کنند.

مثلاً استانداردهایی مانند EN-54، UL، BS5839، EVPU، NFPA72 و LPCB در سراسر جهان به کار می‌روند و هر کشور ممکن است استاندارد خود را داشته باشد. در ایران نیز، استانداردهای مخصوص خودشان وجود دارند که توسط سازمان آتش‌نشانی تایید می‌شوند.

به طور کلی، رعایت استانداردها در اجرای سیستم‌های اعلام حریق، بهبود ایمنی و کاهش خطرات حریق را فراهم می‌کند.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هوشمند (آنالوگ)

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر هوشمند یا آنالوگ، به طور پیوسته و مداوم فعالیت می‌کند و به طور مداوم شرایط و محیط را مشاهده می‌کند. به عکس سیستم‌های آدرس پذیر معمولی که فقط دو حالت 0 و 1 را در نظر می‌گیرند، این سیستم‌ها به صورت مداوم اطلاعات را پایش می‌کنند.

در عملکرد سیستم‌های اعلام حریق آدرس پذیر معمولی، اطلاعات بر اساس رله‌ها ارسال می‌شود. اما در سیستم‌های اعلام حریق هوشمند، عملکرد بر اساس ریزپردازنده‌ها و نرم‌افزارهای برنامه‌ریزی شده است.

مزایا و نقاط ضعف این سیستم

مزایا

یکی از مزایای اصلی سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، قابلیت تعیین آدرس دقیق محل حریق است. این به سرعت و دقت بیشتر در شناسایی و خاموش کردن حریق کمک می‌کند. مزیت دیگر این سیستم در سهولت نصب آن است. با سیم کشی آسانتر، هزینه نصب کاهش می‌یابد. همچنین، اینکه تمام تجهیزات روی یک لوپ قرار دارند، امکان افزودن تجهیزات جدید به سیستم را فراهم می‌کند.

نقاط ضعف

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر برای پروژه‌های کوچک اقتصادی نیست و هزینه‌بر است. همچنین استفاده از آن برای افرادی که اطلاعات کافی ندارند، ممکن است مشکل باشد. بعلاوه، در بعضی موارد، بین اجزای مختلف سیستم اعلام حریق ممکن است سازگاری وجود نداشته باشد.

انواع تجهیزات در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر:

تجهیزاتی مانند دتکتورهای دودی، حرارتی و ترکیبی، شستی دستی، آژیر اعلام حریق، آژیر فلشر، و استروب لایت‌ها به عنوان بخش‌هایی از سیستم اعلام حریق آدرس پذیر استفاده می‌شوند. در این سیستم‌ها، انتقال اطلاعات بین تجهیزات کشف حریق و کنترل پنل مداوم است و این امکان را فراهم می‌کند که اطلاعات مربوط به محیط و وضعیت حریق به صورت لحظه‌ای مشاهده شود. به عنوان مثال، دیتکتورهای دودی و حرارتی می‌توانند اطلاعات خود را به کنترل پنل اعلام حریق ارسال کنند و وضعیت محیط را گزارش دهند. برای کاهش نویزها و امواج الکترومغناطیسی، استفاده از کابل‌های شیلد دار توصیه می‌شود.

تجهیزات سیستم اعلام حریق آدرس پذیر شامل ماژول‌ها یا رابط‌ها هم می‌شوند. این ماژول‌ها به صورت نرم‌افزاری در تبادل اطلاعات و ارتباط بین تجهیزات و کنترل پنل مشغولند. از جمله انواع ماژول‌ها می‌توان به ماژول‌های ورودی، خروجی، ورودی/خروجی، ماژول‌های صدا، و ماژول‌های نظارت بر زون اشاره کرد. این ماژول‌ها با دریافت یک کد و آدرس مشخص، وظایف خاصی را انجام می‌دهند و در سیستم اعلام حریق آدرس پذیر جای می‌گیرند.

معرفی ماژول های ورودی آدرس پذیر (Input module):

این ماژول‌ها یا واسط‌های ورودی، روی سیم‌های سیستم نصب می‌شوند. این وسیله‌ها به کمک آن می‌توان تجهیزات ورودی اضافی مانند دتکتورهای گاز، دتکتورهای دودی، سنسورهای فلوسوئیچ و موارد مشابه را به سیستم اعلام حریق آدرس‌پذیر متصل کرد.

معرفی ماژول های خروجی آدرس پذیر (Output module):

با استفاده از این ماژول‌ها، می‌توان تجهیزاتی مانند فن‌ها، چراغ‌ها، رله‌ها و تابلوهای اضطراری را کنترل کرد. این ماژول‌ها از طریق دتکتورها و شستی‌های حریق می‌توانند دستور دریافت کنند که کدام تجهیزات خروجی را فعال یا غیرفعال کنند.

معرفی ماژول های ورودی/خروجی آدرس پذیر (Input/output module):

این ماژول‌ها دو کاره هستند، به این معنی که هم می‌توانند ورودی را دریافت کنند و هم خروجی را کنترل کنند. آن‌ها می‌توانند در نسخه‌های یک کاناله و چند کاناله تهیه شوند.

معرفی ماژول های زون مانیتورآدرس پذیر (Zone monitor module):

این ماژول برای ارتباط تجهیزات معمولی کشف حریق مثل دتکتورها و شستی ها با لوپ آدرس پذیر استفاده می‌شود. به کمک این ماژول، هر تجهیزات کشف حریق روی لوپ خاصی آدرس مشخصی می‌گیرد.

نرم افزار کانفیگ و پروگرام لوپ:

این نرم‌افزار برای انجام کارهایی مثل تعیین تعداد و نوع تجهیزات روی هر لوپ، تعیین آدرس‌دهی، اختصاص خروجی‌ها و آژیرها به ورودی‌ها و تجهیزات کشف، تعیین زون‌بندی تجهیزات، تغییر سطح حساسیت دتکتورهای دودی و تغییر کلاس حرارتی دتکتورهای حرارتی، و تغییر رنج صدای آژیرها مورد استفاده قرار می‌گیرد. سپس تغییرات از طریق نرم‌افزار بر روی کنترل پنل اعمال می‌شود. این کار معمولاً از طریق کابل رابط خاص و ارتباط لپ‌تاپ با کنترل پنل یا با استفاده از فلش درایو انجام می‌شود.

نرم افزار محاسبات لوپ و باطری:

این نرم‌افزار برای محاسبه تعداد بیشینه تجهیزات کشف و اعلام حریق، تعیین مقدار کابل مورد نیاز و محاسبه ظرفیت باطری بک‌آپ استفاده می‌شود.

نرم افزار مانیتورینگ گرافیکی:

این نرم‌افزار در برخی از برندها استفاده می‌شود تا به صورت گرافیکی نقشه‌ها و تجهیزات نصب شده در پروژه را نشان دهد. وقتی یک دستگاه کشف حریق فعال می‌شود، می‌توان آن را به وضوح روی نقشه پروژه دید و اطلاعات دیگری را نیز ارائه می‌دهد.