تابلو علامت خروج اضطراری

توضیحات

تابلو علامت خروج اضطراری، زمینه باید رنگ سبز داشته باشد و نوشته‌ها و علائم باید رنگ سفید باشند. این تابلوها باید به درستی و در مکان‌های مناسب نصب شوند. همچنین باتری آنها باید توانایی نگهداری نور مناسب را داشته باشد.

تابلوهای خروج اضطراری بخشی از طرح‌های ایمنی در ساختمان‌های عمومی یا ساختمان‌هایی با تعداد زیاد افراد هستند. این تابلوها افراد را هدایت می‌کنند تا به سریع‌ترین خروجی نزدیک شوند و از مکان خطرناک خارج شوند. طراحی این تابلوها باید با استانداردهای BS 5499-1 همخوانی داشته باشد و شامل نمادهای گرافیکی با فلش است. تمامی علائم باید هم‌اندازه، هم‌طراحی و هم‌سبک باشند تا ابهام و سردرگمی را کاهش دهند و باید مسیر کوتاه‌ترین برای خروج را نشان دهند.

تابلو خروج اضطراری چیست؟

علائم خروج اضطراری به منظور نشان دادن مسیر ایمن در زمان بحران و وقوع وضعیت‌های اضطراری در ساختمان‌ها طراحی شده‌اند. بر اساس قوانین ملی ساختمان، راه‌های خروج اضطراری باید به نحوی مشخص شوند که همه افراد موجود در ساختمان بتوانند به راحتی و با استناد به علائم، راه خروج را پیدا کرده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن از محل حادثه فرار کنند.

این علائم باید زمینه سبز رنگ داشته و با قلم سفید با ضخامت حداقل 20 میلیمتر نوشته شوند. آنها می‌توانند به صورت تابلوهای شبرنگ یا تابلوهایی با منبع روشنایی داخلی و خارجی باشند و باید بر اساس مقررات ملی ساختمان، روشنایی مناسبی داشته باشند تا در شرایط نور کم و وجود دود، قابل مشاهده باشند.

تابلوهای نورتاب یا فتولومینسنت، نشانگر مسیرهای خروج در ساختمان‌ها و طبقات می‌باشند. آنها در نور طبیعی یا نور مصنوعی نور جذب می‌کنند و در شرایط تاریکی، خود نور می‌دهند تا مسیر را برای افراد مشخص کنند.

انواع تابلو خروج اضطراری و کاربرد آن ها

علائم تخلیه عمودی نشان می‌دهند که باید به سمت طبقات بالاتر یا پایین‌تر حرکت کنید، استفاده از پله‌های اضطراری را نشان می‌دهند. این علائم باید در همه طبقات و نقاطی که تغییر طبقه رخ می‌دهد نصب شوند و شماره هر طبقه نیز باید به وضوح نمایش داده شود. آنها باید در ارتفاعی حدود 180 سانتیمتر از زمین و در جهت مسیر تخلیه قرار بگیرند.

علائم تخلیه افقی نشان می‌دهند که باید به سمت خروجی‌ها در طول راهروها حرکت کنید. این علائم باید در مکان‌هایی قرار بگیرند که از دور دیده شوند، بالای هر دربی که برای تخلیه استفاده می‌شود و در مکان‌هایی که تغییر جهت رخ می‌دهد. آنها باید در ارتفاعی بالاتر از 180 سانتیمتر از زمین نصب شوند تا در هر شرایطی قابل دیدن باشند.

باید به این نکات هم توجه کرد: علاوه بر نصب علائم در ارتفاعی که گفته شد، باید در نظر گرفت که وقتی محیط پر از دود است، همه افراد ممکن است نتوانند علائم را ببینند.

در شرایطی که ممکن است گازهای سمی وجود داشته باشد، امکان دارد افراد به دلیل تنفس دود یا گازهای سمی سینه خیز رفتار کنند. به همین دلیل، علائم خروج اضطراری باید در ارتفاع کمی از زمین نصب شده و در هنگام تاریکی، باید نورانیت داشته باشند.

روشنایی در تابلو خروج اضطراری و علائم ایمنی

وقتی بحرانی رخ می‌دهد، اتفاق معمولاً با قطعی برق همراه است. در این شرایط، چراغ‌های روشنایی اضطراری مهمترین مورد برای هدایت افراد به سمت ایمنی و خروج از محل حادثه هستند. این چراغ‌ها بر اساس استانداردهای خاصی طراحی و ساخته می‌شوند.

این چراغ‌ها باید در مکان‌های زیر نصب شوند:
۱. در تمامی مسیرهایی که به راه‌های خروج منتهی می‌شوند.
۲. در مکان‌هایی که ارتفاع تغییر می‌کند.
۳. در راه‌های پله.
۴. در نقاط تقاطع.
۵. در نزدیکی تجهیزات اطفاء حریق و اعلام حریق.
۶. در اتاق‌های کنترل و کنفرانس.
۷. در محیط‌هایی که پنجره ندارند.

همچنین در راه‌های پله‌های اضطراری باید چراغ‌های روشنایی اضطراری نصب شوند و حداقل یک چراغ سفید در هر پاگرد وجود داشته باشد. مدت زمان کارکرد باتری این چراغ‌ها بین ۱ تا ۸ ساعت است.

از جانب دیگر، برای تامین روشنایی علائم خروج اضطراری، به جای استفاده از تابلوهای برقی، از مواد نورتاب استفاده می‌شود. این مواد اولین بار در سال ۱۹۳۶ با استفاده از رادیوم ساخته شدند و پس از آن از تریتیوم استفاده شد. اما به دلیل خطرات سرطانزایی، محققان به دنبال جایگزینی برای این مواد بودند.

در سال ۱۹۹۶، ماده نورتاب جدیدی از اکسید آلومینیوم ساخته شد که غیر سمی بود و مدت تابش بیشتری داشت. این مواد مورد استفاده قرار گرفتند و باعث تحول در طراحی علائم خروج اضطراری و تابلوهای ایمنی شدند.

مزایای تابلو خروج اضطراری ساخته شده با مواد نورتاب

این مواد نورتاب، همانطور که مطرح شد، از مواردی است که:

• ارزان است.
• نصب و اجرای آن آسان است.
• طول عمر معقولی دارد.
• ضخامت کمی دارد.
• به هزینه نگهداری نیاز ندارد.
• زمان تابش نور آن طولانی است.
• انرژی آن به صرفه است.
• می‌توان آن را بر روی کف، دیوار و سقف نصب کرد.

مفهوم رنگ ها در تابلو خروج اضطراری

رنگهایی که در علائم خروج اضطراری و تابلوهای ایمنی استفاده می‌شوند، هر کدام پیام مهمی را منتقل می‌کنند:

– قرمز: برای نشان دادن خطر و وسایل اطفا حریق به کار می‌رود.
– زرد: برای هشدار دادن و ایجاد احتیاط استفاده می‌شود.
– آبی: برای نمایش دستورها و الزامات ایمنی به کار می‌رود.
– سبز: برای نشان دادن مکان‌های خروج اضطراری و مواردی مثل کمک‌های اولیه و شرایط ایمن به کار می‌رود.

در این علائم، استفاده از خط و زبان فارسی ضروری است و به کمک رنگ‌های مختلف، پیام‌های مختلفی را به افراد منتقل می‌کنند.

باید و نباید نصب تابلو خروج اضطراری

برای اطمینان از ایمنی، برخی نکات مهم در نصب علائم خروج اضطراری و تابلوهای ایمنی وجود دارد:

۱. قبل از هر تغییر مسیر یا سطح، از فلش‌ها استفاده کنید تا مسیر صحیح را نشان دهند.

۲. تابلوها می‌توانند شامل نمادهای گرافیکی، فلش‌ها و یا عبارات تکمیلی باشند.

۳. علائم باید در ارتفاعی مناسب نصب شده و از هر نقطه‌ای قابل دید باشند، اما روی درها نباید قرار گیرند.

۴. در مواقعی که ابهام و سردرگمی ایجاد می‌شود، علائم اضافی را نصب کنید.

۵. نصب علائم باید به صورت منظم و با برنامه در جایگاه مشخص شان صورت بگیرد.

۶. عبارت “خروج” باید در تابلوهای مسیر خروج ذکر شود تا درب یا مسیری که به ایمنی می‌رسد را نشان دهد.

۷. علائم خروج اضطراری نباید به طور نزدیک به یکدیگر نصب شوند تا ابهام ایجاد نشود.

الزامات ساخت و نصب تابلو خروج اضطراری و علائم ایمنی

در تمامی تابلوها و علائمی که دارای قطعات الکتریکی داخلی هستند و ممکن است آب وارد آنها شود، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از ورود آب انجام شود. تابلوها و علائم تصویری، به جز تابلوهای متحرک، باید ثابت باشند و نباید دارای قسمت‌هایی باشند که با جریان هوا لرزش، چرخش یا حرکت داشته باشند. همچنین، در نصب این علائم و تابلوها باید از ایجاد سوراخ‌ها و درزهای غیر معمول که ممکن است باعث ایجاد گرد و خاک شود یا مکانی برای لانه‌گذاری پرندگان و قرار دادن وسایل و تجهیزات شود، خودداری کرد.

در ساختمان‌های تجاری، طول مسیر دسترسی به خروج اضطراری نباید بیش از 23 متر باشد، مگر اینکه ساختمان با یک سیستم خودکار محافظت شود که در این صورت می‌توان طول مسیر را به حداکثر 30 متر افزایش داد.