تابلو علامت به سمت درب خروج

توضیحات

تابلوهای خروج اضطراری بخشی از سیستم تخلیه اضطراری هستند که افراد را در ساختمان‌های عمومی یا شلوغ، به نزدیک‌ترین خروجی هدایت می‌کنند تا بتوانند با اطمینان از محل خارج شوند.

این تابلوها باید مطابق با قوانین BS 5499-1 طراحی شوند و شامل یک نماد گرافیکی به همراه یک فلش باشند. برای جلوگیری از سردرگمی، همه علائم باید از نظر اندازه، طراحی، فرمت و سبک یکسان باشند و معمولاً کوتاه‌ترین مسیر به سمت محل ایمن را نشان دهند.

تابلو خروج اضطراری چیست؟

علائم خروج اضطراری با هدف نشان دادن مسیر ایمن در زمان بحران و شرایط اضطراری طراحی شده‌اند. بر اساس مقررات ملی ساختمان، راه‌های خروج اضطراری باید به گونه‌ای علامت‌گذاری شوند که در زمان بحران، همه افراد حاضر در ساختمان بتوانند به راحتی و سریعاً راه خروج را پیدا کنند.

این علائم با زمینه سبز و نوشته‌های سفید با ضخامت حداقل 20 میلی‌متر ساخته می‌شوند. این تابلوها می‌توانند شبرنگ باشند یا دارای منبع روشنایی داخلی و خارجی. طبق مقررات ملی ساختمان، شدت روشنایی این علائم نباید از 54 لوکس کمتر باشد.

برای اینکه این علائم در شرایط بحرانی مانند تاریکی و دود قابل مشاهده باشند، باید خاصیت تابندگی داشته باشند. تابلوهای نورتاب یا فتولومینسنت نور را در طول روز یا از منابع مصنوعی جذب کرده و در تاریکی از خود نور ساطع می‌کنند، به طوری که نوشته‌های روی تابلو مشخص باشد. این تابلوها مسیرهای خروج و طبقات ساختمان را نشان می‌دهند.

انواع تابلو خروج اضطراری و کاربرد آن ها

علائم تخلیه عمودی به معنای “تغییر طبقه” هستند و نشان می‌دهند که باید از پله‌های اضطراری برای صعود (از پایین به بالا) یا نزول (از بالا به پایین و به سوی همکف) استفاده کنید.

این علائم باید در تمام طبقات و در نقاطی که مسیر تغییر می‌کند، نصب شوند. همچنین، در هر طبقه باید شماره آن طبقه مشخص باشد تا افراد بتوانند به راحتی طبقه مورد نظر را تشخیص دهند، حتی اگر تعداد زیادی پله وجود داشته باشد. این علائم باید قبل از شروع اولین پله و در ارتفاع 180 سانتی‌متری از سطح زمین و در جهت مسیر تخلیه نصب شوند.

علائم تخلیه افقی به معنای حرکت به سمت خروجی‌ها “در طول راهروها” و به سمت بیرون ساختمان یا منطقه امن هستند.

تابلوهای خروج اضطراری و علائم ایمنی برای مسیرهای تخلیه افقی باید در مکان‌هایی نصب شوند که از دورترین نقطه‌ی خروج در آن طبقه قابل مشاهده باشند. این تابلوها باید بالای هر دری که برای تخلیه استفاده می‌شود و در هر نقطه‌ای که مسیر تغییر جهت می‌دهد، نصب شوند. برای اینکه این علائم در هر شرایطی قابل دیدن باشند، باید در ارتفاع بالاتر از 180 سانتی‌متری از سطح زمین نصب شوند.

علاوه بر موارد ذکر شده، باید به نکات زیر نیز توجه کرد: در زمان نصب علائم خروج اضطراری، باید شرایطی را که محیط پر از دود است هم در نظر بگیریم. در چنین شرایطی، ممکن است همه علائم توسط دود پوشیده شوند و افراد نتوانند آن‌ها را ببینند.

یکی دیگر از موارد مهم در این شرایط، امکان سینه‌خیز رفتن یا خم شدن افراد به دلیل وجود گازهای سمی است. بنابراین، باید تابلوهای خروج اضطراری و ایمنی را در ارتفاع پایین و حاشیه دیوار نصب کنیم. این علائم باید روی دیوار نصب شوند و به صورت شب‌تاب عمل کنند تا در تاریکی هم قابل مشاهده باشند.

روشنایی در تابلو خروج اضطراری و علائم ایمنی

هنگام بروز حادثه و بحران، یکی از اولین مشکلات ممکن است قطعی برق باشد. در این شرایط، به دلیل اضطراب و احتمال آسیب‌دیدگی افراد، تأمین حداقل روشنایی بسیار مهم است.

چراغ‌های روشنایی اضطراری (چراغ‌های ایمنی یا تابلوهای خروج اضطراری با چراغ) نقش حیاتی در هدایت افراد به خارج از محوطه خطر و به منطقه امن دارند. این چراغ‌ها طبق استانداردهای مشخصی طراحی و ساخته می‌شوند و باید در مکان‌های زیر نصب شوند:

– تمامی مسیرهای منتهی به راه‌های خروج
– محل‌های دارای تغییر ارتفاع
– راه پله‌ها
– تقاطع‌ها
– تجهیزات اعلام و اطفای حریق
– اتاق‌های کنترل
– اتاق‌های کنفرانس
– محیط‌های بدون پنجره

در راه‌پله‌های اضطراری نیز باید روشنایی اضطراری در داخل محوطه پلکان و حداقل یک چراغ سفید در هر پاگرد نصب شود. سیستم روشنایی ایمنی وظیفه تأمین حداقل روشنایی برای حفظ سلامت و ایمنی افراد و خروج امن آن‌ها را دارد و باتری این چراغ‌ها بسته به وسعت و محل استفاده بین 1 تا 8 ساعت پشتیبانی می‌کند.

امروزه برای تأمین روشنایی علائم خروج اضطراری به جای تابلوهایی که از برق استفاده می‌کردند، از مواد نورتاب استفاده می‌شود. این مواد ابتدا از رادیوم، یک عنصر رادیواکتیو، در سال 1936 ساخته شدند و سپس تریتیوم، که آن هم رادیواکتیو بود، در سال 1946 مورد استفاده قرار گرفت. اما به دلیل خاصیت سرطان‌زایی این مواد، دانشمندان به دنبال مواد بی‌خطر و غیر سرطان‌زا رفتند.

سپس ترکیبات سولفید روی مورد استفاده قرار گرفتند که زمان و شدت نورتابی آن‌ها کوتاه بود. در نهایت، در سال 1996 ماده نورتاب جدیدی از اکسید آلومینیوم ساخته شد که غیرسمی و بدون تشعشعات مضر بود و مدت تابش طولانی‌تری داشت. این مواد نورتاب یا فتولومینسنت باعث تحول در علائم خروج اضطراری و تابلوهای ایمنی شدند و به دلیل کارایی و عملکرد عالی، مورد استقبال کارشناسان ایمنی قرار گرفتند.

مفهوم رنگ ها در تابلو خروج اضطراری

هر یک از رنگ‌هایی که در علائم خروج اضطراری و تابلوهای ایمنی استفاده می‌شوند، معنای خاصی دارند و برای رساندن پیام ویژه‌ای به کار می‌روند. استفاده از خط و زبان فارسی در این علائم الزامی است:

1. علائم ایمنی بازدارنده
2. علائم ایمنی اخطاری یا هشدار دهنده
3. علائم ایمنی دستوری یا الزام کننده
4. علائم خروج اضطراری

هرکدام از این علائم رنگ‌بندی خاصی دارند و پیام متفاوتی را منتقل می‌کنند:

– قرمز: علائم بازدارنده، علائم خطر و وسایل اطفای حریق
– زرد: علائم اخطاری یا هشدار دهنده مانند احتیاط
– آبی: علائم دستوری یا الزام کننده مانند استفاده از تجهیزات ایمنی
– سبز: علائم خروج اضطراری، کمک‌های اولیه و شرایط ایمن

این رنگ‌ها کمک می‌کنند تا افراد به راحتی و سریع پیام‌های مهم را درک کنند و در مواقع اضطراری واکنش مناسب نشان دهند.

باید و نباید نصب تابلو خروج اضطراری

برای نصب علائم خروج اضطراری، باید به نکات زیر توجه کنید:

– جهت فلش باید درست باشد. قبل از هر تغییر مسیر و هر تغییر سطح، علائم خروج با فلش مشخص شوند.
– تابلوها می‌توانند شامل نماد گرافیکی، فلش و یا عبارت تکمیلی باشند.
– علائم باید در ارتفاع مناسب نصب شده و در محدوده دید باشند.
– علائم نباید روی درب‌ها نصب شوند.
– هر جایی که ممکن است باعث سردرگمی شود، باید علائم اضافی نصب شود.
– علائم باید به صورت سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده نصب شوند.
– عبارت “خروج” باید در علائم مسیر خروج ذکر شود تا درب یا مسیر منتهی به محل ایمن را مشخص کند.
– علائم خروج اضطراری نباید خیلی نزدیک به هم نصب شوند، زیرا ممکن است باعث ابهام شوند.

این دستورالعمل‌ها کمک می‌کنند تا علائم خروج اضطراری به درستی نصب شده و به راحتی قابل تشخیص باشند.

الزامات ساخت و نصب تابلو خروج اضطراری و علائم ایمنی

برای نصب علائم و تابلوهای دارای تجهیزات الکتریکی داخلی، باید اقداماتی انجام شود تا آب به داخل آن‌ها نفوذ نکند.

تابلوها و علائم تصویری، به جز علائم متحرک، که شامل تجهیزات الکتریکی و نورپردازی هستند، باید به صورت ثابت طراحی شوند. نصب علائم و تابلوها نباید به گونه‌ای باشد که پس از نصب، تمام یا بخشی از آن‌ها به دلیل جریان هوا دچار لرزش، چرخش یا حرکت شود.

در نصب علائم و تابلوها باید از ایجاد سکو، سوراخ و درزهای غیرمعمول که باعث تجمع گرد و خاک یا ایجاد محل برای لانه پرندگان و ذخیره وسایل شود، جلوگیری شود.

همچنین، حداکثر طول دسترسی به خروج اضطراری در ساختمان‌های تجاری نباید بیش از 23 متر باشد، مگر اینکه کل ساختمان توسط یک سیستم خودکار حفاظت شود؛ در این صورت، این طول می‌تواند تا 30 متر افزایش یابد.

این دستورالعمل‌ها کمک می‌کنند تا علائم به درستی نصب شوند و از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.