مکانیزم فیوز گازی چگونه است؟

فیوز گازی یک دستگاه نجات دهنده است که به طور خودکار منبع گاز را قطع می‌کند اگر نشتی رخ دهد. این محصول به دلیل استانداردهای بسیار بالا و ایمنی فوق‌العاده‌ای که دارد، جایزه‌های جهانی دریافت کرده است. فیوز گاز تمامی استانداردهای بین‌المللی مربوط به تولید، کیفیت، ایمنی و حفاظت از محیط زیست را رعایت می‌کند و دارای تاییدیه‌ها و گواهینامه‌های بین‌المللی معتبری است.

فیوز گاز یا شیر خودکار، یک وسیله ایمنی است که جریان گاز را به طور خودکار قطع می‌کند. ابتدا برای کنترل مصرف گاز در خانه‌ها اختراع شد، اما بعدها به عنوان یک سیستم ایمنی قوی مورد استفاده قرار گرفت. این دستگاه به عنوان بهترین و کارآمدترین راه حفاظت در سیستم‌های گاز شناخته می‌شود.

فیوز گاز در مسیر لوله‌کشی گاز نصب می‌شود و هنگامی که جریان گاز بیشتر از حد مجاز تنظیم شده باشد، به طور خودکار جریان گاز را قطع می‌کند تا از نشت گاز جلوگیری کند. اگر هدف حفاظت از کل سیستم لوله‌کشی گاز باشد، فیوز گاز باید بعد از کنتور گاز نصب شود. این دستگاه بسته به میزان مصرف گاز، به طور حساس، در محل مناسب نصب می‌شود.

هرگاه لوله اصلی گاز به دلیل حادثه‌ای خراب شود و جریان گاز از این لوله بیشتر از مقدار مجاز باشد، فیوز گاز توانایی قطع جریان گاز را دارد. فیوز گاز بر اساس نوع استفاده، جنس، نوع اتصال به شبکه، سطح مقطع و کاربرد متفاوتی دارند.

انواع فیوز گازی

فیوز گاز بر اساس نوع استفاده به دو دسته تقسیم می‌شود:

1.فیوز گاز ¼ psi: این نوع فیوز گاز برای استفاده در خانه‌ها و ساختمان‌های عمومی طراحی شده است.

2. فیوز گاز 60 psi: این نوع فیوز گاز برای استفاده در شبکه‌های زیرزمینی مناسب است.

این دسته‌بندی‌ها بر اساس فشاری که فیوز گاز می‌تواند تحمل کند، انجام می‌شود، که هرکدام برای محیط‌ها و شرایط خاصی مناسب هستند.

فیوز گاز ازنظرجنس بدنه :

فیوز گاز بر اساس جنس لوله‌های گازی که فولادی یا پلی اتیلنی هستند، به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. فیوز گاز پلی اتیلن: این نوع فیوز گاز فقط برای استفاده در شبکه‌های زیرزمینی طراحی شده است.

2. فیوز گاز فلزی: این نوع فیوز گاز از جنس فلزی است و می‌توان آن را هم در شبکه‌های زیرزمینی و هم در خانه‌ها و ساختمان‌ها برای مصارف مسکونی استفاده کرد.

این دسته‌بندی‌ها بر اساس نوع جنس فیوز گاز و شرایط استفاده‌ی آن‌ها صورت گرفته است، تا بهترین انتخاب برای هر نوع شبکه یا محیط مشخص شود.

فیوز گاز براساس نوع اتصال به شبکه 

1. فیوز گاز الکتروفیوژن:
– استفاده از این نوع فیوز گاز برای فیوزهای پلی اتیلنی مناسب است.

2. فیوز گاز رزوه ای (T):
– این نوع فیوز گاز برای فیوزهای فلزی استفاده می‌شود، مانند در ورودی‌های آپارتمان‌ها، مشعل‌های موتورخانه، روشنایی و شومینه. عملکرد آن این است که هر نوع شکستگی یا مشکلات دیگر در شبکه گاز و لوله‌ها و اتصالات فلزی را کنترل می‌کند.

3. فیوز گاز جوشی:
– این نوع فیوز گاز نیز برای فیوزهای فلزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4. فیوز اسپل فلنجی:
– نصب این فیوز بر روی شبکه اصلی گاز صورت می‌گیرد و وظیفه آن کنترل کردن هر نوع پارگی یا در رفتگی لوله‌های شبکه گاز با جنس فلزی یا پلی اتیلنی با فشار قوی یا ضعیف را دارد.

5. فیوز سر شیلنگی (H):
– این نوع فیوز گاز در وسایل گازسوز مثل اجاق گاز، بخاری‌های زمینی، و آبگرمکن‌های زمینی استفاده می‌شود. وظیفه آن نظارت و کنترل بر پارگی یا در رفتگی شیلنگ گاز مصرف‌کننده‌ها است، که پس از شیر گاز مصرف‌کننده نصب می‌شود.

فیوز گاز براساس سطح مقطع 

فیوز گاز در اندازه‌ها و انواع مختلف برای استفاده در انواع شبکه‌های لوله‌کشی گاز تولید می‌شود. این انواع فیوز گاز بر اساس کاربردهای خاص خود به شرح زیر هستند:

1. فیوز گاز حساس به جریان غیر متعارف و نشت گاز: این نوع فیوز گاز بسیار حساس به افزایش ناگهانی جریان گاز یا نشت آن است. هدف اصلی آن جلوگیری از وقوع حوادث خطرناک مانند انفجار به دلیل نشت گاز است.

2. فیوز گاز حساس به زلزله (فیوز ضد لرزه): این نوع فیوز گاز طراحی شده است تا در شرایط زلزله، جریان گاز را به طور خودکار قطع کند و از وقوع حوادث احتمالی جلوگیری کند.

3. فیوز ضد آتش: این نوع فیوز گاز به طور خاص برای مقابله با خطرات آتش‌سوزی در صورت نشت گاز طراحی شده است، به‌طوری‌که با ایجاد یک ترمینال خودکار، از شروع آتش جلوگیری می‌کند.

نشت گاز می‌تواند خطرات جانی و مالی جبران‌ناپذیری را به وجود آورده و بخشی از آنها به علت عوامل طبیعی مانند زلزله یا سهل‌انگاری و تصادفات انسانی رخ می‌دهد. برای پیشگیری از این خطرات، استفاده از تجهیزات ایمنی مانند فیوز گاز ضروری است که نصب آنها به طور رسمی در مقررات ملی ساختمان ضرورت دارد. به‌طور کلی، استفاده از فیوز گاز به عنوان یکی از اقدامات اساسی برای ایمنی شبکه‌های گازی توصیه می‌شود.

علت استفاده از فیوز گاز

استفاده از فیوز گاز به دلیل خطراتی که نشت گاز می‌تواند ایجاد کند ضروری است. نشت گاز می‌تواند باعث وقوع حوادث جانی و خسارات مالی جبران‌ناپذیری شود.

این خطرات ممکن است به دلیل عواملی مانند زلزله یا اهمال و اشتباهات انسانی اتفاق بیفتد. فیوز گاز وظیفه دارد که در صورت نشت گاز، جریان گاز را به طور خودکار قطع کند تا از وقوع حوادث خطرناک مانند انفجار جلوگیری شود.

به طور کلی، نصب فیوز گاز به عنوان یکی از تجهیزات ایمنی اساسی در شبکه‌های گازی ضروری است تا امنیت و سلامت عمومی حفظ شود.

براثر پوسیدگی :

شکستن تصادفی قطعاتی از تجهیزات مانند رگولاتورها، قفل‌ها، کنترل کننده‌ها، و همچنین خراب شدن قطعاتی از ایستگاه‌های کاهنده فشار و خطوط لوله‌گاز برای استفاده‌های صنعتی می‌تواند به دلیل عوامل زیر رخ بدهد:

– ایجاد رانش در جاده‌ها
– فروریختن ساختمان‌ها و باز شدن درزهای لوله‌ها
– شکستن یا سقوط لوله‌ها، اتصالات و قطعات به دلیل نادیده گرفتن انبساط حرارتی خطوط لوله، به ویژه در لوله‌های فلزی و غیرفلزی که زیرزمینی، توکار یا روکار نصب شده‌اند.

این حوادث می‌توانند منجر به خطرات جدی ایمنی و خسارات مالی قابل توجهی شوند، بنابراین اهمیت رعایت استانداردها و استفاده از تجهیزات ایمنی در سیستم‌های لوله‌کشی گاز بسیار حائز اهمیت است.

بلایای طبیعی :

شکستن لوله های فلزی، غیرفلزی، زیرزمینی، توکار و روکار در هنگام عوامل زیر :

1. زلزله
2.  زمین لغزنده
3. رانش زمین

 آتش و دمای بالا :

لوله‌های غیرفلزی به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض حرارت بالا یا شعله مستقیم، به سرعت آسیب می‌بینند و ممکن است کاملاً از هم پاشند.

برای اتصال به اجاق گاز، استفاده از لوله‌های قابل انعطاف توصیه می‌شود تا بتوان آنها را به راحتی به اجاق گاز متصل کرد و از جابجایی‌های غیرضروری جلوگیری کرد.

نصب نامناسب و بدون توجه به موقعیت و محیط، می‌تواند باعث شکستن و آسیب دیدن لوله‌های غیرفلزی شود.

دست کاری ها :

اشخاص شرور ممکن است به طور عمدی اتصالات گاز را تخریب کنند و باعث نشت گاز شوند.

افراد سالخورده یا کودکان ممکن است به طور غیرعمدی به اتصالات گاز دست بزنند یا سیلندرهای گازی و اجاق‌های گاز خوراک‌پزی را به نادرستی استفاده کنند، که می‌تواند خطرناک باشد.

تصادفات :

عوامل زیر می‌توانند به خسارت و نقصان لوله‌های گاز زیرزمینی منجر شوند:

1. عدم مشاهده لوله‌های زیرزمینی در هنگام حفاری یا استفاده از اره‌های عمرانی.

2. برخورد اتفاقی وسایل نقلیه با لوله‌های گاز در نزدیکی منازل.

3. نقص در اتصالات جوش خورده لوله‌های غیرفلزی زیرزمینی به دلیل عبور وسایل نقلیه سنگین در جاده‌هایی که تردد مجاز ندارند.

ویژگی های فیوز گاز :

1.  قطع خودکار نشتی گاز
2. تسهیل در تشخیص سیستم  نشت گاز
3. نشان دهنده سطح پایین گاز LP در سیلندر
4. 20% از مصرف منظم گاز را ذخیره میکند
5. سیستم قطع و وصل کردن درجه حرارت

کاربرد فیوز گاز

امنیت شبکه گاز با استفاده از فیوز گاز:

مهندسان ایرانی از سال‌ها پیش در حال تلاش برای ایمن‌سازی شبکه‌های گاز هستند. برای نمایش واقعی‌تر و بهتر این ایمن‌سازی به شما، یک نمونه کوچک از یک واحد آپارتمان را شبیه‌سازی کرده و ارائه داده‌ایم. این شبیه‌سازی شامل مسیر اصلی گاز، ورودی آپارتمان و چند واحد مصرف‌کننده نهایی است تا به شما نشان دهیم که چگونه فیوز گاز امنیت شبکه گاز را تضمین می‌کند.

فیوز گاز یک قطعه مکانیکی امنیتی است که در مسیر جریان گاز قرار می‌گیرد و هر نوع خروج غیرمعمولی گاز را کنترل می‌کند. خروج معمولی گاز به مصرف‌کننده نهایی از طریق شعله‌های روشنایی یا اجاق‌های گازی می‌رسد. اگر گاز به هر دلیلی مانند نشتی یا پارگی لوله به خروج غیرمعمولی می‌انجامد، به آن خروج نامتعارف گفته می‌شود.

بنابراین، فیوز گاز با نظارت دقیق بر جریان گاز، ایمنی شبکه گاز را افزایش می‌دهد و در مقابل خروج‌های نامتعارف مانند نشتی‌های گاز محافظت می‌کند.

برای کنترل ایمنی دستگاه‌های گاز سوز در آپارتمان‌ها، از سه نوع فیوز گاز استفاده می‌شود.

1. فیوز گاز سرشیلنگی: این نوع فیوز بر روی خط سرشیلنگ (شیلنگ اتصال دستگاه‌های گازی) نصب می‌شود تا جریان گاز را کنترل کند.

2. فیوز گاز میانی: این فیوز به شکل مهره، ماسوله یا به شکل رزوه‌ای در هر واحد آپارتمان نصب می‌شود. این فیوز برای کنترل دقیق‌تر جریان گاز در واحد خاص آپارتمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

3. فیوز گاز اصلی: این فیوز در نقطه شروعی شبکه گاز رسانی قبل از ورود به واحدهای آپارتمان نصب می‌شود. وظیفه آن کنترل جریان گاز در کل آپارتمان است و در مقابل خروج‌های نامتعارف گاز مانند نشتی‌ها محافظت می‌کند.

با استفاده از این سه نوع فیوز گاز، امنیت و کنترل بر جریان گاز در سطح آپارتمان‌ها تضمین می‌شود.

ما پوسته‌های فیوز گاز را با استفاده از جنسی تولید می‌کنیم که با شرایط و مشخصات فنی شبکه‌های گاز رسانی ایران همخوانی دارد. این پوسته‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در هنگام نصب، نیازی به تغییر در شبکه گاز نیست و می‌توانند به راحتی جایگزین فیوزهای قدیمی شوند.

فیوز گاز ما دارای سه بخش اصلی است که امنیت کامل را تأمین می‌کند:

1. امنیت فیوز گاز: فیوز گاز با دقت و توجه به جزئیات فنی متناسب با ویژگی‌های گاز ایران طراحی شده است. این امر به دلیل حفظ دقت‌های لازم و استانداردهای مربوط به عمر طولانی شبکه گاز رسانی کشور است.

2. متناسب بودن با فشار و سایزهای مختلف: فیوز گاز به صورتی تولید شده است که متناسب با فشارها و سایزهای گوناگون موجود در شبکه‌های گاز رسانی، عمل کند. این ویژگی به شهروندان این امکان را می‌دهد که میزان استفاده مجاز از گاز را با استفاده از این فیوزها کنترل کنند و به میزان مجوز صادر شده از سازمان گاز استفاده نمایند.

3. محدود کننده جریان گاز: با نصب صحیح فیوز گاز در مناطق مناسب، امکان کنترل دقیق مصرف گاز در واحدهای مسکونی، تجاری و سازمانی فراهم می‌شود. این اقدام همچنین به تقویت امنیت و پیشگیری از خطرات مرتبط با استفاده نامناسب از گاز کمک می‌کند.

به کمک فیوزهای گاز متناسب و مطابق با استانداردهای ایران، می‌توانیم به طور همزمان از لحاظ امنیتی آسوده خاطر باشیم و هم از طریق کنترل مصرف گاز، به بهره‌وری انرژی و اقتصاد همگانی کمک کنیم.

نصب دستگاه فیوز گاز روی سیلندر LPG 

نصب فیوز گاز روی کنتور 

نصب فیوز گاز روی لوله گاز

فیوز گاز طبق استاندارد ایران

مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، به عنوان مرجع رسمی کشور، مسئول تعیین، تدوین و انتشار استانداردهای ملی (رسمی) ایران است. این استانداردها توسط کمیسیون‌های فنی، که شامل کارشناسان از مؤسسات علمی، پژوهشی، تولیدی و اقتصادی مرتبط است، تهیه می‌شوند. در تدوین استانداردها، نظرات و پیشنهادات اعضا و نهادهای مرتبط با آن مورد بررسی قرار می‌گیرد و پس از تصویب، به عنوان استاندارد ملی ایران منتشر می‌شود.

مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران نیز عضو اصلی سازمان‌های بین‌المللی استاندارد (ISO)، کمیسیون بین‌المللی الکتروتکنیک (IEC) و سازمان بین‌المللی اندازه‌گیری قانونی (OIML) می‌باشد. این مؤسسه همچنین به عنوان رابط کمیسیون کدکس غذایی (CAC) در ایران فعالیت می‌کند.

استانداردهای ملی ایران براساس آخرین پیشرفت‌های علمی، فنی و صنعتی جهانی و با توجه به نیازمندی‌های کشور تدوین می‌شوند و در صورت لزوم، با تصویب شورای عالی استاندارد، اجباری می‌گردند. این استانداردها به منظور حفظ سلامت عمومی، کیفیت محصولات، ملاحظات زیست‌محیطی و اقتصادی اجرا می‌شوند.

همچنین، مؤسسه می‌تواند استانداردهای اجباری برای محصولات تولید داخلی و یا وارداتی به منظور حفظ بازارهای بین‌المللی تعیین و اجرا کند. به منظور ارزیابی و تأیید صلاحیت سازمان‌ها و مؤسسات مشاوره، آموزش، بازرسی، ممیزی و صدور گواهی، آزمایشگاه‌ها و مراکز کالیبراسیون، مؤسسه استاندارد معیارهای مشخصی را اعمال می‌کند.

بنابراین، برای استفاده بهینه از استانداردهای ملی ایران، لازم است همواره به آخرین نسخه‌ها و تجدیدنظرهای این استانداردها توجه کرد.

ویژگی ها و روش هاي آزمون

هدف و دامنه کاربرد

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات آزمون برای فیوزهای گازی با قطر حداکثر N50 و با جهت جریان مشخص است. این الزامات برای سیستم‌هایی اعمال می‌شود که با گازها (به جز گازهای مایع در فاز مایع) کار می‌کنند و باید با فشارهای مختلف کاری مطابقت داشته باشند.

این استاندارد برای تعیین الزامات آزمون برای فیوزهای گازی با قطر حداکثر N50 و با جهت جریان مشخص استفاده می‌شود. این فیوزها برای سیستم‌هایی استفاده می‌شوند که با گازها (به جز گازهای مایع در فاز مایع) کار می‌کنند و باید با فشارهای مختلف کاری سازگار باشند.

در ساختمان، قبل از رگلاتور، این فیوزها باید در شرایط مختلف فشاری تست شوند. برای مثال:
– برای فشارهای 25 تا 100 میلی‌بار، ظرفیت جریان بیش از حد مجاز باید کمتر از 30 دسی‌مترمکعب در ساعت باشد.
– برای فشارهای 0.1 تا 5 بار، ظرفیت جریان بیش از حد مجاز باید کمتر از 30 دسی‌مترمکعب در ساعت باشد.

استفاده از فیوزهای نوع M یا K در محدوده فشاری مشخص شده در جدول 1 با شرایط استاندارد این استاندارد مجاز است. اجزایی مانند بدنه شیر یا بدنه آبند می‌توانند از پلاستیک یا فلز ساخته شوند.

استفاده از فیوزهای گازی که به صورت یکپارچه در داخل پوسته‌های مختلف متصل شده‌اند، مشروط بر این است که با مقررات فنی و استانداردهای مربوطه مطابقت داشته باشند. همچنین، این فیوزها می‌توانند به پوسته‌های حاوی گاز متصل شوند.

فیوزهای گازی با ضریب قطع fc بیشتر از 1/45 (نوع M) نمی‌توانند برای خطوط لوله داخلی غیر فلزی استفاده شوند.

مراجع الزامی

این مدارک الزامی حاوی قوانینی هستند که در استاندارد ملی ایران اشاره به آن‌ها شده است. به این ترتیب، این قوانین جزئی از استاندارد ملی ایران محسوب می‌شوند.

اگر به یک مدرک با تاریخ انتشار اشاره شده باشد، تمام تجدیدنظرها و اصلاحیه‌های بعدی این مدرک جزو استاندارد ملی ایران نمی‌باشد.

اما اگر به مدارکی بدون ذکر تاریخ انتشار ارجاع داده شده باشد، همیشه آخرین تجدیدنظر و اصلاحیه‌های بعدی آن‌ها برای استفاده در نظر گرفته می‌شود.

اصطلاحات و تعریفات :

این استاندارد از اصطلاحات زیر استفاده می‌کند:

1. فیوزگاز (EFV):
این وسیله به طور خودکار جریان گاز را قطع می‌کند در صورتی که جریان خروجی از حد مشخصی (جریان قطع) بیشتر شود.

2. پوسته:
این محفظه هوابند، فیوزگاز و اجزای آن را در خود جای داده است.

3. بدنه شیر:
بدنه شیر همراه با نشیمنگاه، محفظه‌ای است که برای بدنه آببند فراهم می‌آید.

4. بدنه آببند:
این جزء، که ممکن است دارای مکانیزم فنری باشد، جزء اساسی فیوزگازی است.

5. فشار حداقل (pmin):
حداقل فشار کاری مجاز که مشخص می‌کند چه مقدار فشار حداقلی باید در سیستم حاکم باشد.

6. فشار حداکثر (pmax):
حداکثر فشار کاری مجاز که مشخص می‌کند چه مقدار فشار حداکثری باید در سیستم حاکم باشد.

7. افت فشار:
اختلاف فشار بین جریان ورودی و خروجی سیستم، که حداکثر افت فشار در جریان اسمی در فشار کاری مربوطه مشخص می‌شود.

8. میزان جریان اسمی (VN):
میزان جریان کاری که تولیدکننده برای فیوزگاز مشخص کرده است، از نظر حجم هوا بر ساعت در شرایط استاندارد (15 درجه سلسیوس و 1013 میلیبار).

9. میزان جریان قطع (VC):
میزان جریانی که فیوزگاز به طور خودکار بسته می‌شود، از نظر حجم هوا بر ساعت در شرایط استاندارد (15 درجه سلسیوس و 1013 میلیبار) مشخص می‌شود.

این توضیحات به شما کمک می‌کنند تا اصطلاحات و مفاهیم مهم این استاندارد را درک کنید.

در فیوزهای گازی که به طور خودکار باز می‌شوند، یک کانال جریان وجود دارد که انتهای ورودی و خروجی فیوزگاز را به هم متصل می‌کند و همیشه باز است.

حجم جریان کنارگذر یا Vexcess، به میزان حجم جریانی اشاره دارد که از فیوز گازی در حالت بسته در محدوده فشار کاری آن عبور می‌یابد. این حجم به واحد dm³/h هوا (در شرایط استاندارد 15 درجه سلسیوس و 1013 میلیبار) اندازه‌گیری می‌شود، که در این استاندارد تعریف شده است.

الزامات و آزمونها

در مورد فیوزهای گازی که به طور خودکار باز می‌شوند و به عنوان جزءی یکپارچه درون وسیله‌های دیگر طراحی شده‌اند، بهتر است طبق دستورالعمل تولیدکننده آنها را نصب کنید. انواع مختلفی از فیوز گازی وجود دارند:

الف) پوسته:
1. پوسته‌های جداگانه برای هر فیوز گازی.
2. چند فیوزگازی که در یک پوسته (چندراهه) ترکیب شده‌اند.
3. فیوزگازی که به عنوان جزء یکپارچه در داخل یک خط لوله گاز (مانند: ابزار قطع) طراحی شده است.

ب) تنظیم میزان جریان قطع:
1. تنظیم در کارخانه (غیرقابل تغییر).
2. قابل تنظیم قبل از نصب، در مراحل معین (بدون پیاده‌کردن وسیله ممکن نیست).

طراحی فیوز گاز:
– کلیات
– الزامات طراحی فیوز گاز:

مواد اجزاء تشکیل دهنده فیوزگازی و محافظ سطحی آنها، باید به گونه‌ای انتخاب شوند که در هنگام استفاده، همه الزامات کاری را برآورده کنند و در برابر تنش‌های حرارتی، شیمیایی و مکانیکی مقاومت نمایند. قطعات آن باید در برابر زنگ‌زدگی و پوسیدگی محافظت شوند.

– آزمون‌ها:
بر اساس گواهی تولیدکننده و استاندارد DIN EN 10204-2.2

– الزامات:
در طراحی‌هایی که در آنها برای نگهداری اجزاء تحت فشار هوابند، فقط از حلقه‌های فنری استفاده شده باشد، مجاز نمی‌باشد.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– الزامات:
سوراخ‌های مته‌کاری برای نصب و منافذ و سوراخ‌هایی که در بخش‌های تحت فشار هستند، باید به طور دائمی هوابند باشند، مانند جوشکاری.

– وسایل هوابندی غیرفلزی باید در حفاظ قرار گیرند.
– سوراخ‌های پیچ، پین و غیره که جهت ایمن سازی حفاظ وسیله یا ثابت نگه داشتن وسیله به یک قسمت خارجی استفاده می‌شوند، نباید به درون محفظه‌های حاوی گاز راه داشته باشند.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– فیوزگازی با پوسته جداگانه:
– الزامات:
فیوزهای گازی با پوسته جداگانه حاوی گاز، باید به گونه‌ای طراحی شوند که پوسته فاقد هرگونه لبه تیز یا گوشه تیز باشد و همه قسمت‌ها پرداخت شده باشند، مانند فاقد لب پریدگی، حالت سمباده‌های پره‌ای و دندانه‌دار.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– الزامات:
در مسیر تحت فشار استفاده از درپوش مجاز نمی‌باشد.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– الزامات:
فیوز گازی با کوپلینگ رزوه شده باید مجهز به صفحات قفل شونده مطابق استاندارد DIN 475-1 باشند.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– فیوزگازی به عنوان یک مجموعه یکپارچه:
– الزامات:
فیوزگازی که به عنوان یک مجموعه یکپارچه طراحی شده است، باید طبق دستورالعمل تولیدکننده، نصب و آزمون شود. در هنگام آزمون، هیچ‌یک از اجزاء فیوز گازی نباید از محل خود جابجا شوند. برای آزمون عدم نشتی داخلی، باید هر گونه نشتی درزهای ناشی از نصب یا اتصالات بررسی شود.

– آزمون‌ها:
بر اساس استاندارد DIN 3230-AP

– الزامات:
فیوزگازی که در آن تنظیم اولیه میزان جریان مجاز می‌باشد، باید شامل دستورالعمل های مشروح در مورد چگونگی تنظیم قطع میزان جریان قبل از نصب فیوزگازی باشد. تنظیمات می‌توانند تنها در مراحل معینی انجام پذیرند. تنظیم کارخانه‌ای میزان جریان قطع، VC، باید در محدوده قابل اجرا که در الزامات آزمون پیش‌بینی شده، اعمال شود. به عنوان یک قاعده، تنظیمات کارخانه‌ای باید مرتبط با حداکثر میزان جریان اسمی باشد. سایر تنظیمات باید در محدوده‌های تعیین شده توسط تولیدکننده مشخص شود که به موجب آن با حداقل نسبت معین و ثابت VC = (1.15… 1

مواد و کلیات

فیوزهای گازی بر اساس استاندارد DIN 8075 طراحی و ساخته می‌شوند. این فیوزها باید طی آزمون‌های متعددی از جمله آزمون تنش و فشار که در جدول 2 استاندارد مشخص شده است، عبور کنند. طول نمونه‌ها برابر با 10 برابر قطر خارجی (DO) فیوز از موقعیت مرکز فیوزگازی محاسبه می‌شود.

مواد مصرفی باید از گروه‌های WG4، WG3، WG2 که در استاندارد DIN 3230-5 مشخص شده‌اند استفاده شود. استفاده از فولاد خوش‌تراش با ضریب افزایش طول در شکست %14 طبق استاندارد DIN EN 10277-3 نیز مجاز است. استفاده از مواد گروه WG1 برای نصب تأسیسات داخلی تنها مجاز است و در غیر این صورت باید مقاومت مکانیکی و فناوری مواد دیگر نیز از استانداردهای فوق تایید شود.

فیوزهای گازی باید از موادی مانند گرافیت ریخته‌گری کروی با گرید GGG 40 طبق استاندارد DIN EN 1563 ساخته شوند. همچنین، استفاده از چدن خاکستری با گرید GG-25 نیز مجاز است.

آزمون‌های مختلف از جمله آزمون مقاومت در برابر رطوبت و مقاومت در برابر دما باید به تأیید استانداردهای DIN 3230-AR و تأییدیه تولیدکننده طبق استاندارد DIN EN 10204-2-2 انجام شود.

بدنه‌های بدون درز و بدنه‌های شیر نیز باید طبق استانداردهای مشخص شده تولید و مورد آزمون قرار گیرند. سطوح درگیر قطعات آببندی باید از جنس مواد مقاوم در برابر خوردگی ساخته شده یا با محافظ خوردگی دایمی مجهز شوند.

اتصالات تحت فشار مانند رزوه‌ها، دو سر جوش، کوپلینگ‌ها و فلنج‌ها باید طبق استانداردهای معتبر مانند DIN EN 10226-1، DIN EN 12627 و DIN 2501-1 طراحی و ساخته شوند.

آببندها و بدنه‌های شیرها باید از مواد مقاوم در برابر خوردگی ساخته شده و در آزمون‌های مربوط به آببندی و کارکرد خود کاملاً عملیاتی باشند.

به طور خلاصه، استفاده از مواد مقاوم و استاندارد، آزمون‌های دقیق و تأییدیه‌های لازم بر اساس استانداردهای مربوطه از جمله اقدامات ضروری برای تولید و استفاده از فیوزهای گازی بر اساس استانداردهای DIN 8075 است.

استحکام بدنه درزبندي شده یا فیوزگازي طراحی شده به عنوان قطعات یکپارچه

فیوز گازی بسته باید تحمل آزمون فشار را داشته باشد و به طور کامل عملکرد خود را حفظ کند. دستگاه نباید هیچ نشت خارجی را نشان دهد، به طوری که نرخ نشتی برابر با 1 است، مطابق با استاندارد DIN 3230-3. بدنه شیر به همراه بدنه درزبندی شده، که به صورت قطعات یکپارچه در داخل دیگر اجزا نصب شده‌اند، باید در وضعیت اولیه خود باقی بمانند. در هنگام آزمون، جابجایی فیوزگازی از محل اصلی آن مجاز نمی‌باشد.

در آزمونهای استاندارد فیوزهای گازی، مختلف نوعی شرایط آزمایشی و الزاماتی وجود دارد که برای اطمینان از عملکرد صحیح و ایمنی این فیوزها اجرا می‌شود. به طور خلاصه، مهمترین آزمونها و الزامات به شرح زیر است:

1. آزمون فشار بر اساس استاندارد DIN 3230-BR:
– فشار آزمون برای انواع M1، M2، K1، K2 برابر با 10 بار و برای انواع M3، K3 برابر با 15 بار است.
– مدت زمان آزمون 120 ثانیه است.
– هنگام آزمون، فیوزگازی نباید هیچ نشتی خارجی داشته باشد (میزان نشتی 1، مطابق با DIN 3230-3).

2. آزمون فشار بر اساس استاندارد DIN 3230-BV:
– فشار آزمون برابر با 5.5 بار است.
– مدت زمان آزمون 120 ثانیه است.
– پس از تثبیت شرایط، آزمون باید به مدت 10 دقیقه انجام شود.
– فیوزگازی باید حرارت بالا را با حداکثر نشتی 30 dm3/h تحمل کند.

3. آزمون استحکام در بار گرمایی بالا:
– نمونه آزمون در محفظه گرمکن قرار می‌گیرد و دما به 650 درجه سلسیوس و فشار به حداکثری مشخص شده اعمال می‌شود.
– میزان نشتی بر اساس حجم افزوده هوا در طول 30 دقیقه توقف، اندازه‌گیری می‌شود.

4. آزمون انحراف کنترل شده (ها):
– در فیوزهای گازی دارای میزان جریان انشعاب، جریان انحراف Vexcess نباید از 30 dm3/h (در 15 درجه سلسیوس و 1013 mbar) با فشار عملی که در بند یک مشخص شده است، تجاوز کند.
– میزان نشتی باید به دقت 0.1 dm3/h اندازه‌گیری شود.

5. آزمون استحکام پیچشی و خمشی:
– فیوزهای گازی باید تنشهای خمشی و پیچشی مشخص شده را تحمل کنند.

6. محکم بندی داخلی:
– فیوز گازی باید بتواند بدون کنارگذر یا با آن، جهت باز شدن مجدد به طور خودکار طراحی شود.

این آزمونها و الزامات مطابق با استانداردهای DIN و AD برای اطمینان از عملکرد ایمن و مطمئن فیوزهای گازی طراحی شده‌اند.

آزمونها و الزامات برای فیوزهای گازی به طور خلاصه به شرح زیر است:

1. آزمون فشار:
– فیوزگاز باید فشار آزمون 10 بار برای M1، M2، K1، K2 و 15 بار برای M3، K3 را بدون نشتی خارجی تحمل کند.

2. آزمون استحکام در بار گرمایی بالا:
– در محفظه گرمکن، فیوزگاز باید دمای بالا تا 650 درجه سلسیوس را با حداکثر نشتی 30 dm3/h تحمل کند.

3. آزمون استحکام پیچشی و خمشی:
– فیوزگاز باید گشتاور پیچشی و خمشی مشخص شده را تحمل کرده و هیچ تغییر شکل دائمی نداشته باشد.

4. محکم‌بندی خارجی:
– فیوزگاز باید در حین اعمال گشتاور پیچشی MT2 به مدت 900 ثانیه و سپس گشتاور خمشی MB2، بدون ترک یا تغییر شکل دایمی، الزامات محکم‌بندی خارجی را برآورده کند.

5. آزمون اتصالات و استحکام خمشی:
– اتصالات لوله باید به طور صحیح نصب شده باشند و حین آزمون استحکام خمشی، فیوزگاز باید به وسیله گیره در فاصله مشخصی نگه داشته شده و گشتاور MB1 یا MB2 به ترتیب به خروجی فیوز اعمال شود.

این آزمونها و الزامات برای اطمینان از عملکرد صحیح و ایمنی فیوزهای گازی طراحی شده‌اند و باید به دقت انجام شوند تا از کیفیت و عملکرد بهینه فیوزها اطمینان حاصل شود.

به طور خلاصه، موارد زیر برای فیوزهای گازی مشخص شده است:

1. آزمون فشار:
– فیوزگاز باید تا فشار 10 بار برای انواع M1، M2، K1، K2 و 15 بار برای M3، K3 بدون نشتی تحمل شود.

2. آزمون استحکام در دماهای بالا:
– فیوزگاز باید دمای 650 درجه سلسیوس را با نشتی حداکثر 30 dm3/h تحمل کند.

3. آزمون استحکام پیچشی و خمشی:
– فیوزگاز باید گشتاورهای پیچشی و خمشی مشخص شده را بدون تغییر شکل دائمی تحمل کند.

4. محکم‌بندی خارجی:
– در حین اعمال گشتاور پیچشی MT2 به مدت 900 ثانیه و سپس گشتاور خمشی MB2، باید بدون ترک یا تغییر شکل دائمی، الزامات محکم‌بندی خارجی را برآورده کند.

5. آزمون افت فشار:
– افت فشار در فیوزهای گازی باید حدوداً مشخصات جدول 5 را رعایت کند برای میزان جریان اسمی مربوطه.

6. آزمون عملکرد ساکن:
– در حالت ساکن و فشار کم، فیوزگاز باید در صورت تجاوز از حدود %80 جریان اسمی برای M و %45 برای K، به آخرین حد خود برسد.

7. آزمون تحمل ضربات:
– فیوزگاز باید در برابر ضربات پذیرایی داشته باشد بدون اینکه جریان گاز قطع شود.

8. تست فشار:
– آزمون فشار باید با حداکثر فشار کاری فیوزها در لوله اصلی انجام شود.

9. شرایط آزمایش:
– همه آزمون‌ها باید در شرایط استاندارد 15 درجه سلسیوس و فشار جو (1013 mbar) انجام شوند.

10. تنظیم دقیق جریان:
– جریان ورودی به فیوزگاز باید با دقت 1.15 برابر VN تنظیم شود.

11. آزمون از لحاظ تعداد:
– تمام آزمون‌ها باید برای هر سری و انواع فیوزگازها با تعداد مشخص (مانند 3 بار) انجام شوند.

12. شرایط نصب:
– فیوزگازها باید در شرایط نصب مشخص شده توسط تولیدکننده، مثل فاصله از شیرها و نحوه تنظیم رگولاتور، نصب شوند.

این موارد به منظور اطمینان از عملکرد صحیح و ایمنی فیوزهای گازی طراحی شده‌اند و باید با دقت و همراه با تجهیزات اندازه‌گیری مناسب انجام شوند.

این استاندارد برای فیوزهای گازی است که در سیستم‌های گازی استفاده می‌شوند. فیوزهای گازی معمولاً برای محافظت در برابر افزایش ناگهانی فشار و دما در سیستم‌های گازی طراحی شده‌اند. این استاندارد مشخصات و شرایطی را برای تولید و آزمون فیوزهای گازی تعیین می‌کند که در زیر به صورت ساده توضیح داده می‌شود:

1. علامت‌گذاری: روی هر فیوز گازی باید نام تولیدکننده یا علامت تجاری، محدوده فشار کاری، جهت جریان، Vgas، تاریخ ساخت و تنظیمات کارخانه (برای فیوزهای قابل تنظیم) برجسته شوند.

2. انواع فیوزهای گازی: این فیوزها به دو نوع I و II تقسیم می‌شوند که هرکدام خواص و مشخصات داخلی متفاوتی دارند، به ویژه دمای پوسته t1 و t2 مهم است.

3.آزمون عملکرد: برای آزمایش فیوز گازی، از ترموکوپل کالیبره و لوله فلزی با نازل 0.5 × DI استفاده می‌شود. فیوز گازی در شرایط دمایی خاص نگهداری می‌شود و نشتی خارجی آن بررسی می‌شود.

4. محافظت در مقابل گرد و غبار: فیوزهای گازی باید در برابر گرد و غبار محافظت شوند تا عملکرد آنها تحت هر شرایطی ازاد باقی بماند.

5. کنترل کیفیت داخلی: تولیدکننده باید اطمینان حاصل کند که همه فیوزهای تولیدی با استانداردهای تعیین شده در این استاندارد همخوانی دارند و فرآیندهای کنترل کیفیت داخلی بر اساس برنامه‌ریزی منظم صورت می‌پذیرد.

این استاندارد به تولیدکنندگان و استفاده‌کنندگان فیوزهای گازی کمک می‌کند تا اطمینان حاصل کنند که این قطعات از نظر ایمنی و عملکرد به درستی کار می‌کنند و مشکلاتی مانند نشتی یا عدم عملکرد در شرایط اضطراری رخ نمی‌دهند.