هر آنچه که باید از سیستم اطفای حریق اتوماتیک بدانید

سیستم ها و تجهیزات اطفاء حریق

سیستم اطفای حریق اتوماتیک برای کنترل و خاموش کردن آتش به صورت خودکار طراحی شده است. این سیستم در همان ابتدای آتش‌سوزی، قبل از اینکه آتش به مکان‌های دیگر منتقل شود، برای جلوگیری از گسترش آتش اقدام می‌کند و سپس آتش را خاموش می‌کند. مهم اینجاست که این سیستم به‌طور کاملاً خودکار عمل می‌کند و نیازی به دخالت انسان برای فعال شدن ندارد. انواع مختلفی از این سیستم وجود دارد که بسته به تعداد طبقات، واحدها و نوع ساختمان، متفاوت هستند.

به عنوان مثال، فرض کنید یک ساختمان زندگی مشترک را در نظر بگیرید. این ساختمان ۴ طبقه دارد، هر کدام شامل ۴ واحد است و همگی بر روی همکف واقع شده‌اند. برای این ساختمان، ما به این اقلام نیاز داریم:

• سیستم اطفای حریق اتوماتیک که بتواند آتش سوزی را به صورت خودکار کنترل کند و خاموش کند.
• مراکز کنترلی برای مدیریت و کنترل سیستم اطفای حریق در هر طبقه.
• دتکتورهای دودی و حرارتی که در نقاط استراتژیکی از ساختمان نصب شده و آتش‌سوزی را تشخیص دهند.
• آژیرها و دستگاه‌های هشداردهنده که در صورت بروز حریق، ساکنان را هشدار دهند.
• سیم‌کشی مناسب برای ارتباط بین تمام این دستگاه‌ها و سیستم‌ها.
• باتری‌های پشتیبانی که در صورت قطع برق، سیستم اطفای حریق همچنان به درستی کار کند. این اقلام کمک می‌کنند تا ساختمان مسکونی ما از نظر اطفای حریق مطمئن باشد و در صورت لزوم، اقدامات لازم برای ایمنی ساکنان را انجام دهد.

انواع سیستم اطفاء حریق اتوماتیک :

1. سیستم آبی اسپرینکلر: یک سیستم اتوماتیک برای خاموش کردن آتش است که آب را از لوله‌های مخصوصی در مواقع بحرانی به صورت اسپری می‌کند.
2. سیستم CO2 اتوماتیک: یک سیستم که از گاز CO2 برای خاموش کردن حریق استفاده می‌کند. این گاز اکسیژن را از محیط حریق می‌کشد و باعث خاموشی آتش می‌شود.
3. سیستم پودری اتوماتیک (سیستم آیروسل): یک سیستم که از پودری خاص برای مهار حریق استفاده می‌کند. این پودر آتش را خاموش می‌کند و جلوی گسترش آن را می‌گیرد.
4. سیستم گازی اتوماتیک FM200: یک سیستم که از گاز خاص FM200 برای خاموش کردن حریق استفاده می‌کند. این گاز هوا را از محیط حریق کاهش می‌دهد و آتش را خاموش می‌کند.
5. سیستم فوم اتوماتیک: یک سیستم که از فوم خاص برای مهار حریق استفاده می‌کند. فوم آتش را می‌خنداند و از گسترش آن جلوگیری می‌کند.
6. سیستم مه یا پودر آب اتوماتیک: یک سیستم که از ترکیبی از آب و پودر خاص برای خاموش کردن حریق استفاده می‌کند. این ترکیب آتش را خاموش کرده و گسترش آن را متوقف می‌کند.

1) سیستم اطفای حریق اتوماتیک آبی :

آب یکی از ساده‌ترین و موثرترین روش‌ها برای خاموش کردن آتش است. وقتی کسانی که در مواجهه با حریق آموزش ندیده‌اند، مثل اکثر مردم، با حریق روبرو می‌شوند، عموماً اولین گزینه برای خاموش کردن آتش، آب است، زیرا همه با آب آشنایی دارند. اما آیا آب برای مهار هر نوع حریق کارساز و کارآمد است؟ نه، اینطور نیست. استفاده نادرست از آب ممکن است باعث افزایش شدت آتش سوزی در برخی حالات شود.

نحوه ی مهار حریق با آب در سیستم اطفا حریق فلیمگارد:

استفاده از آب برای حریق به چندین شکل صورت میگیرد.

1.  سیستم اطفاء حریق پاشش آب از کف
2.  سیستم اطفاء حریق اسپری آب
3.  سیستم اطفاء حریق مه آب

در این سیستم‌ها، آب مسئول خاموش کردن حریق است. در زیر به کاربردهای هر یک از این سیستم‌ها در مکان‌های مختلف می‌پردازیم.

1- سیستم اطفای حریق پاشش آب از کف :

این نوع سیستم بیشتر در مکان‌هایی استفاده می‌شود که با خطرات خاصی مواجه هستند، مثل انبارهای مایعات قابل اشتعال و آشیانه‌های هواپیما.

2- سیستم اطفای حریق اتوماتیک اسپری آب :

3- سیستم اطفای حریق اتوماتیک مه آب :

هدف اصلی این سیستم ایجاد یک بخار جاذب حرارت است، که با ایجاد مه با استفاده از آب، می‌تواند سطح گسترده‌تری از حریق را پوشش دهد. افزایش سطح تماس با حریق باعث می‌شود که انتقال حرارت بهتر و سریع‌تر صورت گیرد و سرعت تبدیل قطرات آب به بخار نیز افزایش یابد. این سیستم به دلیل پخش گسترده‌تر آب، موجب کاهش دمای محیط می‌شود و از انتشار حرارت شعله‌ها جلوگیری می‌کند.

در خانه‌ها خطر حریق بیشتر از مکان‌های عمومی و هتل‌ها است، چرا که معمولاً در این مکان‌ها از تکنولوژی‌های سیستم‌های اطفاء حریق مدرنی استفاده می‌شود، از جمله سیستم‌های اسپرینکلر.

اسپرینکلر چیست ؟

عملکرد اسپرینکلر :

اسپرینکلرها حساس به حرارت هستند. زمانی که دما بالا می‌رود و به حد معینی می‌رسد، اسپرینکلرها فعال می‌شوند. در این حالت، حباب داخلی اسپرینکلر منفجر می‌شود و آب با فشار بر روی حریق پاشیده می‌شود.

به دلیل وجود مایع درون آن، وقتی دما افزایش می‌یابد، مایع درون اسپرینکلر (که جیوه است) انبساط می‌یابد. وقتی حجم داخل حباب به اندازه کافی افزایش پیدا می‌کند، فشاری ایجاد می‌شود که حباب شیشه‌ای را می‌شکند و آب درون لوله با فشار بر روی حریق پاشیده می‌شود.

اشتباهی که بسیاری انجام می‌دهند این است که فکر می‌کنند همه اسپرینکلرها هنگام فعال شدن سیستم اطفاء حریق فعال می‌شوند، اما این درست نیست. تنها اسپرینکلرهایی که در نزدیکی حریق هستند، فعال می‌شوند و بقیه تا زمانی که حریق به آن‌ها نرسیده باشد، فعال نمی‌شوند. این اقدام باعث کاهش خسارت و آسیب به حداقل ممکن می‌شود.

اجزای تشکیل دهنده ی سیستم اسپرینکلر:

•  سیستم تامین فشار پمپ
•  لوله های توزیع کننده
•  اتصالات
•  شیرآلات
•  پاشنده ها (اسپرینکلر)

مکان های مورد استفاده اسپرینکلر :

•  مجتمعهای تجاری، اداری تفریحی
•  ساختمانها و برجهای مسکونی
•  پارکینگهای عمومی
•  هتلها و مراکز اقامتی
•  بیمارستانها و مراکز درمانی
•  سالنهای همایش و سینما
•  انبارها
•  پایانه های مسافرتی

انواع سیستم اطفاء حریق اسپرینکلر :

اسپرینکلرها برای محافظت در برابر حریق در مکان‌های مختلف و در شرایط آب و هوایی متفاوت به شکل‌ها و روش‌های مختلفی طراحی می‌شوند. به عنوان مثال، اسپرینکلرهایی که برای استفاده در مناطق گرم و خشک طراحی شده‌اند، نمی‌توانند به درستی در مناطق سردسیر کار کنند و بالعکس. برای حل این مسئله، طراحان و سازندگان اسپرینکلرها آن‌ها را در دسته‌بندی‌های مختلف قرار داده‌اند که نشان می‌دهد هر اسپرینکلر برای کدام شرایط جغرافیایی مناسب است. این دسته‌بندی به طوری است که هر اسپرینکلر برای مکان مورد استفاده‌اش مناسب باشد.

در ضمن، اسپرینکلرها از نظر زمان واکنش هم به دو دسته تقسیم می‌شوند: اسپرینکلرهای واکنش سریع و اسپرینکلرهای واکنش استاندارد.

بر اساس تقسیم بندی کلی این سیستم به 4 نوع تقسیم میشوند:

1. سیستم لوله تر
2.  سیستم لوله خشک
3.  سیستم پیش عملگر
4.  سیستم سیلابی

تفاوت اسپرینکلر واکنش سریع با اسپرینکلر واکنش استاندارد :

اسپرینکلر واکنش سریع، همانطور که از نامش پیداست، به حریق سریع‌تر واکنش نشان می‌دهد نسبت به اسپرینکلر واکنش استاندارد. دلیل این اتفاق این است که اسپرینکلر واکنش سریع دارای حباب کوچک‌تری است که در صورت وقوع حریق، زودتر منفجر می‌شود و آب را از داخل لوله بیرون می‌ریزد.

در انگلستان، اسپرینکلرهای فلیم‌گارد دارای چهار درجه مختلف هستند که هرکدام واکنش سریع یا استانداردی دارند. تا حدی که برای تشخیص آسان‌تر، رنگ مایع درون حباب شیشه‌ای آن‌ها را متفاوت کرده‌اند.

انواع درجه بندی اسپرینکلر :

1. اسپرینکلر 57 درجه سانتیگراد
2. اسپرینکلر 68 درجه سانتیگراد
3. اسپرینکلر 79 درجه سانتیگراد
4. اسپرینکلر 93 درجه سانتیگراد

1- اسپرینکلر 57 درجه سانتیگراد :

اسپرینکلر 57 درجه سانتیگراد با رنگ مایع نارنجی از فلیم‌گارد انگلستان، استاندارد جهانی UL و ULC را دارد و همچنین تاییدیه آتش‌نشانی. وقتی دمای محیط به 57 درجه سانتیگراد (یا 135 درجه فارنهایت) می‌رسد، حباب درون آن منفجر شده و آب را پاشانده می‌کند. بنابراین، برای نصب این نوع اسپرینکلر، دمای محیط باید کمتر از 57 درجه سانتیگراد باشد و حداکثر دمای محیط برای اطفای حریق باید 100 درجه فارنهایت یا 38 درجه سانتیگراد باشد.

2- اسپرینکلر 68 درجه سانتیگراد یا 155 درجه فارنهایت :

اسپرینکلر با رنگ قرمز و مایع داخلی 155 درجه فارنهایت یا 68 درجه سانتیگراد از فلیم‌گارد انگلستان، دارای دو نوع واکنش، یعنی واکنش سریع و واکنش استاندارد است. این اسپرینکلر دارای استانداردهای جهانی UL و ULC و تاییدیه آتش‌نشانی است. وقتی دمای محیط به 68 درجه سانتیگراد می‌رسد، حباب درون آن منفجر شده و حریق را خاموش می‌کند. بنابراین، برای نصب این اسپرینکلر، دمای محیط باید کمتر از 68 درجه سانتیگراد باشد و حداکثر دمای محیط برای اطفای حریق باید 38 درجه سانتیگراد یا 100 درجه فارنهایت باشد.

3-اسپرینکلر 79 درجه سانتیگراد یا 175 درجه فارنهایت :

اسپرینکلر با رنگ زرد و مایع درونی با دمای 175 درجه فارنهایت یا 79 درجه سانتیگراد، مطابق با استانداردهای جهانی UL و ULC و تاییدیه آتش‌نشانی تولید شده است. این اسپرینکلر دارای دو نوع واکنش، یعنی واکنش سریع و واکنش استاندارد است. وقتی دمای محیط به 79 درجه سانتیگراد می‌رسد، حباب درون آن منفجر شده و حریق را خاموش می‌کند. این نوع اسپرینکلر مناسب برای نصب در محیط‌هایی است که حداکثر دمای محیط آن‌ها 65 درجه سانتیگراد یا 150 درجه فارنهایت است.

4- اسپرینکلر 93 درجه سانتیگراد یا 200 درجه فارنهایت :

اسپرینکلری که رنگ سبز دارد و مایع درونی آن در دمای 200 درجه فارنهایت است، بر اساس استانداردهای جهانی UL و ULC تولید شده است و تاییدیه آتش‌نشانی را نیز دریافت کرده است. این اسپرینکلر دارای دو نوع واکنش، یعنی واکنش سریع و واکنش استاندارد است. وقتی دمای محیط به 93 درجه فارنهایت می‌رسد، شروع به خاموش کردن حریق می‌کند. حداکثر دمای محیط برای نصب این اسپرینکلر باید 150 درجه فارنهایت یا 65 درجه سانتیگراد باشد.

2) سیستم اطفای حریق اتوماتیک CO2 :

قسمت های تشکیل دهنده سیستم اطفای حریق CO2 :

این سیستم از بخشهای مختلفی تقسیم شده اند که شامل :

•  سیلندرهای دی اکسید کربن (CO2)
•  سیستم عمل کننده
•  سیستم های هشدار دهنده
•  لوله کشی
•  منیفولد
•  نازل ها

است. که سیلندرها در این نوع سیستم مهمترین بخش محسوب میشوند.

مزایای سیستم اطفای حریق CO2 :

• گاز CO2، از نظر زیست محیطی، برای طبیعت آسیبی ندارد و در واقع یکی از گازهای موجود در جو زمین است.

• این گاز دارای ویژگی‌های نارسانا و عایق الکتریکی است، که باعث می‌شود در مواقع مختلف، استفاده از آن به‌طور موثر باشد.

• استفاده از این گاز هیچ محدودیتی ندارد.

• این گاز دارای سرعت بالایی در خاموش کردن آتش است و ممکن است در چند ثانیه به منطقه آتش‌سوزی برسد و آتش را خاموش کند.

معایب سیستم اطفای حریق CO2 :

در کنار تمامی مزایا این سیستم دارای معایبی هم هست که شامل :

• گاز CO2 در غلظت کمی از نظر سمیت و خطر، خطرناک نیست، اما اگر غلظت آن در هوا به 3-4 درصد برسد، تنفس سریعی را ایجاد می‌کند.

• غلظت 4-5 درصد می‌تواند باعث سرگیجه شود.

• غلظت 9 درصد می‌تواند باعث تنگی نفس شود.

• غلظت 20 درصد می‌تواند منجر به مرگ شود، مخصوصا اگر شخص در مدت 20 تا 30 دقیقه از محیط بازیافت نشود.

• برای خاموش کردن حریق، غلظت دی اکسید کربن در هوای محیط باید حداقل 35 درصد باشد، که این می‌نشاند که این ماده برای سلامتی انسان خطرناک است.

کاربرد سیستم اطفای حریق CO2 :

• انبارهایی که مواد قابل اشتعال دارند، مثل نفت یا بنزین.

• تجهیزاتی مانند ترانسفورماتورها که برق را تغییر می‌دهند.

• دستگاه‌های الکتریکی که در حال چرخش هستند، مانند موتورها.

• نیروگاه‌های تولید برق.

• اماکنی که فلزات را فراوری می‌کنند.

• صنعت چاپ و تولید مواد چاپی.

• محیط‌هایی که از رنگ‌های مختلف استفاده می‌کنند.

• کارگاه‌هایی که ماشین‌آلات برای کار با فلزات دارند.

3) سیستم اطفای حریق اتوماتیک پودری (آیروسل) :

آیروسل یک ماده پایدار و بی‌خطر است که وقتی سیستم اطفاء حریق فعال می‌شود، به صورت الکترونیکی یا با تولید حرارت، فعال می‌شود. در این حالت، یک مخلوط از پودر و گاز به وجود می‌آید که خاصیت خاموش کننده حریق دارد. این سیستم همچنین مشابه سیستم‌های اطفاء حریق گازی و شیمیایی خشک است، اما مزایای خاصی دارد که آن را محبوب‌تر می‌کند.

مزایای سیستم اطفای حریق پودری یا آیروسل :

این سیستم اطفاء حریق آیروسل دارای ویژگی‌های زیر است:

• اثرات مضر برای محیط زیست ندارد، چرا که از جمله گاز‌هایی است که هیچ تأثیر مضری برای محیط زیست ندارد.
• این گاز غیر سمی و غیر خورنده است، بنابراین پس از اطفای حریق، هیچ پسماند مضری از آن باقی نمی‌ماند.
• نگهداری آن کم هزینه است.
• برای آتش‌های بزرگ و کوچک مناسب است.
• دارای عمر بالایی است که حدوداً ۱۰ سال است.
• نیازی به خطوط لوله، سیلندر یا مخزن فشار ندارد.
• فعال شدن سریع و کنترل سریع آتش.
• نصب آسان و ساده است.
• قیمت آن پایین است.

معایب سیستم اطفای حریق آیروسل :

• کاربرد اصلی آیروسل برای محیط‌های بسته و نیمه بسته است؛ زیرا سرعت اسپری کردن آیروسل در فضاهای باز به اندازه‌ای که در فضاهای بسته است، نیست.

• مه‌ ی که این سیستم در هوا ایجاد می‌کند، برای انسان‌ها مضر است و ممکن است آسیب رسانده باشد.

• گازی که در هنگام تخلیه این سیستم استفاده می‌شود دارای حرارت زیادی است که در فاصله یک متری هم افزایش می‌یابد. اگر این سیستم به درستی طراحی نشود، ممکن است خودش باعث شعله‌ور شدن شود.

4) سیستم اطفا حریق اتوماتیک گازی :

هالونها یکی از روش‌های خاموش کردن آتش است، اما مشکل اصلی این روش‌ها این است که می‌توانند آلودگی به محیط زیست ایجاد کنند. بنابراین، برای حفاظت از غذاهایی که حساسیت بالایی دارند، از سیستم‌های گازی پاک استفاده می‌شود. این سیستم‌های گازی پاک به دو نوع تقسیم می‌شوند:

۱. گازهای بی‌اثر مانند IG55، IG100، IG01. ۲. گازهای هالوکربنی مانند HFC 227ea، HFC 125.

در بین این سیستم‌های گازی، گازهای هالوکربنی دارای توان خاموش کنندگی بالا هستند و در عین حال کمترین خطر برای افراد و تجهیزات موجود در محل استفاده از آنها وجود دارد. استفاده از گاز HFC 227ea در سیستم اطفاء حریق FM200 دارای مزایا و معایب خاص خود است.

مزایای سیستم اطفای حریق گازی HFC 227:

این سیستم اطفاء حریق دارای ویژگی‌های زیر است:

۱. بدون تاثیر مخرب برای محیط زیست.

۲. تخلیه سریع و خاموش کردن آتش در کمتر از ۱۰ ثانیه و حداکثر ظرف ۳۰ ثانیه.

۳. استفاده بهینه از گاز برای حفاظت از اتاق‌ها و کاهش تعداد سیلندرهای مورد نیاز.

۴. فشار گازی پایین تر نسبت به سایر سیستم‌های گازی.

۵. امکان نصب سیلندرها در داخل اتاق‌های حفاظت شده و عدم نیاز به اتاق سیلندر مجزا.

۶. انعطاف بالا در طراحی به دلیل موجودیت سایزهای مختلف سیلندر (از ۵ تا ۲۴۰ لیتر).

۷. کاهش هزینه‌های اولیه تامین و نصب نسبت به سایر سیستم‌های گازی.

۸. کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری به دلیل تعداد کمتر سیلندرها و تجهیزات مورد نیاز.

تحقیقات نشان داده است که این سیستم‌های اطفاء حریق گازی خطراتی دارند. برای مثال، گاز FM200 در مواجهه با حرارت، شعله، و آتش و در حین انجام واکنش‌هایی که به خاموش کردن آتش می‌انجامد، گاز‌هایی مضر مانند منواکسید کربن و بخارات اسید هیدروفلوریک تولید می‌کند. این موضوع در حریق‌های کوچک و با انرژی کم که معمولاً در اتاق‌های سرورها و مراکز داده رخ می‌دهد، تاثیر زیادی ندارد. اما در مواجهه با حریق‌های بزرگ و گسترده که شامل شعله‌های بسیاری هستند و از نوع‌هایی مانند حریق کاغذ، کتاب، یا حریق‌های کلاس B هستند، می‌تواند آسیب‌های جدی و حتی مرگباری را به دنبال داشته باشد.

5) سیستم اطفای حریق اتوماتیک مه آب :

سیستم اطفاء حریق مه آب وقتی حریق رخ میدهد، آب را به صورت ذرات کوچکی به نام مه پاشانده می‌کند. این ذرات آب دارای قطری بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ میکرون هستند که به دور از دسترس قطرات بزرگتر، هدایت الکتریکی آب را بی‌اثر می‌کنند. این سیستم مانند سیستم‌های اطفاء حریق آبی، با پخش آب خنک کننده، آتش را خاموش می‌کند و مانع از دسترسی اکسیژن به آتش می‌شود، همانند سیستم‌های اطفاء حریق گازی.

سیستم اطفای حریق اتوماتیک چگونه کار می کند؟

سیستم‌های اطفاء حریق خودکار بر اساس نحوه تغذیه واحد تشخیص آتش به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• الکترونیکی فعال

این نوع سیستم اطفاء حریق برای کار کردن به برق نیاز دارد تا بتواند به طور مداوم دود و گرما را تشخیص دهد. این سیستم معمولاً بسیار کارآمد در تشخیص حریق و فعال‌سازی سیستم اطفاء حریق است. اما مشکل این سیستم این است که اگر برق قطع شود، توانایی آن در تشخیص آتش کاهش می‌یابد.

• غیرالکتریکی

این نوع سیستم‌های تشخیص حریق برق مورد نیاز ندارند. در این سیستم‌ها، یک لوله‌ی کوچک حاوی ماده‌ای است که در برابر گرما مقاومت کمتری دارد. این لوله در دور و بر محیط نصب می‌شود. وقتی که گرما از آتش به این لوله می‌رسد، ماده درون آن ذوب می‌شود و لوله می‌پاره می‌شود. این اقدام باعث می‌شود که ماده‌ی اطفاء آتش که در لوله قرار داشته، تخلیه شده و آتش را خاموش کند.

سیستم اطفای حریق اتوماتیک مانند یک سیستم اطفای حریق سنتی، از قسمتی تشکیل شده است که گرما را تشخیص می‌دهد و با استفاده از موادی که به سرکوب‌کننده معروف هستند، آتش را کنترل و مهار می‌کند. این سیستم‌ها اغلب دارای یک فعال‌ساز دستی هم هستند که در صورتی که سیستم به صورت اتوماتیک فعال نشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این سیستم، برخلاف سیستم سنتی دستی، نیازی به حضور شخص برای فعال کردن بخش اطفای حریق وجود ندارد و خود سیستم به محض تشخیص آتش، فرآیند مهار را آغاز می‌کند.

چه زمانی از سیستم اطفای حریق اتوماتیک استفاده می شود؟

سیستم اطفای حریق اتوماتیک باید در جاهایی نصب شود که اسپرینکلرهای سنتی ممکن است کارایی خود را از دست بدهند. اما چه تفاوت‌هایی بین این دو وجود دارد؟ هر دوی این سیستم‌ها می‌توانند آتش را کنترل و خاموش کنند و در هنگام تشخیص دود یا گرما فعال می‌شوند. اما در سیستم اطفای حریق اتوماتیک، از آب استفاده نمی‌شود. این به دلیل این است که استفاده از آب در برخی موارد ممکن است موثر نباشد، به خصوص در مکان‌هایی که از گاز یا نفت استفاده می‌شود. به همین دلیل، در مکان‌های صنعتی، سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک بیشتر از اسپرینکلرهای سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

انواع سیستم های اطفای حریق اتوماتیک

از سیستم‌های اطفای حریق اتوماتیک به دلیل محبوبیت بالا، در امروزه به طرق مختلف و در مکان‌های مختلف استفاده می‌شود. این سیستم‌ها به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1) سیستم اطفای حریق اتوماتیک با طراحی اختصاصی (Engineered)

در این نوع سیستم، شما نمی‌توانید یک سیستم آماده برای خریداری پیدا کنید. بلکه بر اساس شرایط محیطی، اندازه فضا و سایر عوامل، سیستم مناسب برای شما طراحی و ساخته می‌شود. این نوع سیستم به خصوص برای تاسیسات بزرگ و ویژه‌ای که برای اهداف خاصی طراحی شده‌اند، مناسب است. به عنوان مثال، می‌توان آن را در وسایل نقلیه دریایی و زمینی، سازمان‌های عمومی و خصوصی، خطوط رنگ صنعتی و غیره استفاده کرد. در این نوع سیستم، از تعدادی ماده گازی یا جامد که به شکل خاصی فرموله شده‌اند، استفاده می‌شود.

2) سیستم اطفای حریق اتوماتیک آماده (Pre-Engineered)

این نوع سیستم از قبل در کارخانه‌ها طراحی و ساخته می‌شود و نیازی به طراحی خاص برای هر محل مورد استفاده ندارد. این سیستم به طور عمومی برای محافظت از فضاهای کوچک‌تر مانند تابلوهای توزیع برق، توربین‌های بادی و انبارهای ذخیره‌سازی استفاده می‌شود.

روش های مهار آتش

مهار آتش می‌تواند به چند روش انجام شود:

۱. سرد کردن آتش: این روش از آب یا گاز دی اکسید کربن استفاده می‌کند تا آتش را خنک کند. نحوه استفاده از این مواد و مقدار آنها تاثیر زیادی بر مهار آتش دارد.

۲. خفه کردن آتش: این روش به معنای پوشاندن آتش با موادی خاص است تا از رسیدن اکسیژن به آتش جلوگیری کند. این روش برای همه حریق‌ها موثر نیست، اما برای بسیاری از آنها کارساز است. موادی که برای این کار استفاده می‌شوند باید سنگین‌تر از هوا باشند و یک پوشش حاصل کنند.

۳. نابودی مواد اشتعال‌زا یا ایجاد مانع برای آنها: این شامل جدا کردن موادی که آتش به آنها نرسیده، ایجاد دیوار حائل و یا رقیق کردن مواد اشتعال‌زا می‌شود تا گسترش آتش متوقف شود.

۴. کنترل واکنش‌های زنجیره‌ای: این شامل استفاده از ترکیبات هالوژن و ترکیبات جامد مانند جوش شیرین است. این روش معمولاً پرهزینه‌تر و پیچیده‌تر است، اما می‌تواند به عنوان یک مکمل برای روش‌های دیگر استفاده شود.

در این مقاله ما به بررسی و شناخت سیستم اطفای حریق اتوماتیک پرداختیم. این سیستم می‌تواند آتش را در مرحله اولیه به سرعت تشخیص داده و مهار کند، که باعث کاهش صدمات جبران ناپذیر حاصل از آتش سوزی می‌شود. استفاده از این سیستم به ما این امکان را می‌دهد که آتش را در کمترین زمان ممکن و بدون نیاز به حضور نیروهای متخصص کنترل کنیم. به همین دلیل، نگرانی در مورد زمانی که آتش نشانگرها به محل حادثه می‌رسند، بسیار کمتر می‌شود.