آتش نشانی تهران

تعداد ایستگاه آتش نشانی : 133

تعداد پرسنل : 5253 نفر

تعداد مناطق عملیاتی : 8 منطقه

تعداد معاونت سازمانی : 7 معاونت

تعداد عملیات آتش نشانی در روز : حدود 300 عملیات

نرخ تعداد عملیات بر اساس جمعیت : به ازای هر 80 نفر جمعیت شهر تهران یک عملیات در سال

تاریخچه آتش نشانی تهران

در سال 1303 شمسی، شهرداری تهران یک اتومبیل آب‌پاش برای آب‌پاشی خیابان‌های خاکی شهر خریداری کرد. سال بعد، زمانی که سرلشکر کریم بوذرجمهری مسئولیت شهرداری تهران را به عهده داشت، این اتومبیل آب‌پاش به عنوان ابزاری برای مقابله با حریق‌ها نیز مورد استفاده قرار گرفت.

با اضافه کردن چند متر لوله، یک سر لوله و چند شیر به این اتومبیل، آن را برای خدمات اطفاء حریق نیز مناسب کردند.

در اوایل تأسیس اداره اطفائیه، یک مکانیک آلمانی به نام «هانری فردریش دوئل» به عنوان رییس فنی و یک افسر روس سفید به نام «کلنل وربا» (که به ایران پناهنده شده بود) به عنوان رییس نظامی منصوب شدند.

این اداره با 15 نفر پرسنل، که همگی از افسران قشون بودند، کار خود را آغاز کرد.

در سال‌های بعد، همزمان با تجهیزات اداره اطفائیه، تغییراتی در ساختار مدیریتی آن رخ داد و این اداره تحت نظر رؤسای ایرانی، که از بین افسران ارتش انتخاب می‌شدند، قرار گرفت و تعداد کارکنان آن نیز افزایش یافت.

در سال 1303 شمسی، اداره اطفائیه تهران فعالیت خود را در منطقه‌های مختلف شهر آغاز کرد. ابتدا در میدان توپخانه و خیابان چراغ برق (امیر کبیر بعدی) در محل استیجاری گاراژ حسینی، که به مالکیت فردی به نام “سید اسدالله” بود، شروع به کار کرد.

این گاراژ در نزدیکی کوچه عرب‌ها در شمال خیابان واقع شده بود. این اداره در آن زمان فقط یک اتومبیل آب‌پاش داشت که با آن می‌توانست آب را برای مقابله با حریق‌ها ارائه دهد، اما عملیات آن به مسائل دیگر نیز گسترش یافته بود.

در همان دوران، آب آشامیدنی مردم تهران از جویهای روباز و شدیداً آلوده تأمین می‌شد که اغلب از کنار خیابان‌ها عبور می‌کردند. این آب آلوده گاهی برای مردم بیماری‌هایی را به دنبال داشت.

برخی افراد با استفاده از اسب‌هایی که بر روی آن‌ها منابع آب فلزی بزرگی نصب شده بود، از سرچشمه‌های قنات آب می‌آوردند و آن را در نقاط مختلف شهر به منازل مردم تحویل می‌دادند.

به عنوان مقابله، این افراد برای هر سطل آبی که تحویل می‌دادند، مبلغی کوچک از مردم دریافت می‌کردند.

مردم شهر به آب سالم نیاز داشتند تا صاحبان گاری‌ها، که به آنها “آبی” می‌گفتند، کار خود را بیشتر کنند. بلدیه تصمیم گرفت که ماشینی که قبلاً فقط برای آب‌پاشی خیابان‌ها استفاده می‌شد و حالا به اداره اطفائیه تعلق گرفته بود، را برای آبرسانی به محلات مختلف شهر به کار بگیرد.

پر کردن منابع آبی روی گاری‌ها دشوار و وقت‌گیر بود، زیرا صاحبان گاری‌ها باید آب را سطل به سطل از قنات برداشته و به منبع بریزند. اما این ماشین دارای یک موتور پمپ بود که به راحتی و به سرعت منبع را پر می‌کرد.

گاری‌ها با سرعت کم خود، آب را به آرامی به شهروندان می‌رساندند، در حالی که این ماشین این مشکل را نداشت و آب را به سرعت به مقصد می‌رساند. این خدمات ماشین آبرسانی به زودی توجه مردم را جلب کرد.

بلدیه برای گسترش خدمات آبرسانی، پنج دستگاه مشابه این ماشین را از آلمان خریداری کرد و اداره اطفائیه به دارنده شش دستگاه ماشین آبرسانی تبدیل شد که همچنان برای ارائه خدمات آبرسانی استفاده می‌شوند.

در دو سال اول ایجاد اداره اطفائیه، چند حریق در شهر تهران رخ داد. در زمان وقوع این حوادث، ماشین‌های آب‌پاش در سطح شهر پراکنده بودند و نمی‌توانستند به طور موثر در خاموش کردن آتش‌ها کمک کنند. در عین حال، تقاضای مردم برای دسترسی به آب سالم رو به افزایش بود و بنابراین اداره اطفائیه نیز موظف شد که به همراه وظیفه آتش‌نشانی، خدمات آبرسانی شهری را هم ارائه دهد.

به منظور تقویت توان فنی، در آذر ماه سال ۱۳۰۷، یک دستگاه آب‌پاش بزرگ و چهار دستگاه آب‌پاش کوچک با لاستیک‌های توپر از آلمان خریداری شدند و به طور کامل به اداره اطفائیه تحویل داده شدند.

شوفرها و گروهبان‌های قدیمی هنگ‌های بهادری و آهنین، به عنوان رانندگان این ماشین‌ها به اداره اطفائیه منتقل شدند و به طور مشخص، تشکیلات آتش‌نشانی پیدا کردند.

اما با گسترش شهر، افزایش جمعیت و شروع فعالیت کارگاه‌های جدید در حومه تهران، گاهی اوقات هنگامی که حریق‌های شدیدی رخ می‌داد یا در چند نقطه از شهر همزمان حریق رخ می‌داد، تشکیلات آتش‌نشانی به تنهایی قادر به حل مشکل نبودند.

در نتیجه، نیروهای امدادی از سایر ارگان‌ها مانند نظمیه و قشون هم به کمک مأموران آتش‌نشانی می‌رسیدند. به این ترتیب، براساس دستورالعمل‌های مربوطه، آنها باید پس از خاموش کردن هر حریق، گزارشی در مورد علت وقوع حادثه و اقدامات انجام شده تهیه کنند.

تا سال 1307 شمسی، تجهیزات آتش‌نشانی در تهران شامل 15 دستگاه ماشین آتش‌نشانی جدید، از جمله 3 دستگاه بنز مرسدس، 4 دستگاه اشکودا، و 2 دستگاه پورسک “N.A.G”، و همچنین 4 دستگاه موتور پمپ بود. علاوه بر این، 84 کامیون اسقاط نیز که پس از استفاده در ادارات دیگر، به آتش‌نشانی منتقل شده بودند و برای خاموش کردن حریق تأثیر مثبتی نداشتند.

تجهیزات آتش‌نشانی به نظر می‌رسید که به اندازه‌ی کافی برای پاسخ به نیازهای شهر تهران نبودند. مسئولان بیشتر به خرید تجهیزات فکر می‌کردند تا به تحلیل مشکلات و گسترش شهر بپردازند و نیازهای آینده آتش‌نشانی را پیش‌بینی کنند.

اما وقوع حادثه‌ای در تاریخ 8 مهر 1307، سالن سینمایی در خیابان لاله‌زار را تحت آتش قرار داد. این سالن یکی از مدرن‌ترین و بهترین سینماهای تهران بود که به نمایش فیلم برای بانوان مختص بود. حریق به دلیل وسایل قابل اشتعال در سالن، بسیار سریع گسترش یافت و بناهای اطراف را نیز به خطر انداخت.

مأموران آتش‌نشانی، گردان مهندسی ارتش و عوامل پلیس به مدت ساعت‌ها تلاش کردند تا آتش را خاموش کنند، اما به وقوع افتاد که بعد از خاموش شدن، از سالن سینمایی مجهز، تنها مشتی خاکستر باقی ماند.

این حادثه نشان داد که با وجود تلاش فراوان مأموران، تجهیزات آتش‌نشانی کافی نبوده و برنامه‌ریزی بهتری برای توسعه و بهبود آتش‌نشانی شهری لازم است.

فردا روزنامه اطلاعات در گزارشی از حادثه، به ضرورت تقویت آتش‌نشانی تهران اشاره کرد و نیاز به ایجاد یک اداره آتش‌نشانی مجهز را برجسته کرد.

گزارش تأکید کرد که ما نه به اندازه کافی تجهیزات آتش‌نشانی داریم، بلکه نیاز به یک سازمان مستقل و مجهز است که بلافاصله پس از فراهم کردن اطلاعات حریق، ماشین‌های آتش‌نشانی بیاد. تا به حال به این موضوع توجه کافی نشده است و این باعث می‌شود که نیروهای نظمیه و بلدیه در مواجهه با حریق خود را به خطر بیندازند.

امیدواریم که بلدیه سریعاً وسایل لازم برای آتش‌نشانی و بودجه مخصوص آن را تهیه کند، تا از مشکلات و خطرات کنونی کاسته شود و اگر واقعاً می‌خواهیم به تمدن جهانی برسیم، باید تجهیزات مورد نیاز را نیز فراهم کنیم.

چند سال طول کشید تا تشکیلات آتش‌نشانی به دلیل وسعت شهر و تعداد زیاد حریق‌ها در مناطق مختلف، متوجه شدند که تجهیزات و نیروهای فعلی کافی نیستند. در سال 1310 شمسی، به پیگیری کریم آقا بوذر جمهری، که مسئول اصلی آتش‌نشانی بود، پیشنهادی برای احداث ساختمان مناسب به همراه بودجه‌ای مناسب برای فعالیت‌های آتش‌نشانی به مجلس ارائه شد.

این پیشنهاد در سال 1311 مورد تصویب قرار گرفت و اداره آتش‌نشانی ابتدا به ساختمان قدیمی آسایشگاه سابق بلدیه در شرق شهر منتقل شد و سپس به محلی خارج از شهر، در میدان حسن آباد و نزدیک به گورستان متروکه‌ای که در آنجا واقع بود، انتقال یافت.

در این مکان که کنوناً محل ایستگاه شماره 1 سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی است، ساختمان جدیدی برای آتش‌نشانی ساخته و به تدریج به اتمام رسید. همهٔ تشکیلات اداره آتش‌نشانی به این مکان منتقل شدند و فعالیت‌های آتش‌نشانی در آنجا آغاز شد.

درسال 1313 “حسن خان معتضدی” به ریاست اداره آتش‌نشانی منصوب شد.

در سال‌های اخیر دهه 1320، وضوحاً به نمایندگی حرفه‌ای و تخصصی آتش‌نشانی رسید و نیاز به داشتن دانش فنی توسط آتش‌نشانان احساس شد. برای این منظور، دولت تصمیم گرفت تعدادی از کارکنان اداره آتش‌نشانی را برای شرکت در دوره‌های آموزش حرفه‌ای به خارج از کشور اعزام کند.

پس از بازگشت آن‌ها، اداره آتش‌نشانی کلاس‌های ویژه‌ای برای تقویت مهارت‌های فنی مأموران خود تشکیل داد و افرادی که در خارج از کشور آموزش دیده بودند، مسئول شدند تا آموخته‌های خود را به همکارانشان در این کلاس‌ها آموزش دهند.

اینکه اداره آتش‌نشانی تهران در سال 1333 شمسی، پس از سه سال از آغاز توسعه و حرکت به سوی تبدیل شدن به یک نهاد توانمند، نام خود را به آتش‌نشانی تغییر داد.

در آن زمان، با گسترش صنایع و شکل‌گیری مناطق جدید در اطراف تهران، تصمیم گرفته شد که آتش‌نشانی تهران، علاوه بر داشتن یک دفتر مرکزی، سه شعبه نیز در نقاط مختلف شهر داشته باشد.

به همین دلیل، شعبه‌های جدید آتش‌نشانی در انتهای خیابان شهباز (خاقانی)، خیابان شوش و انتهای خیابان بهار افتتاح شدند، که به عنوان پاسخ به نیازهای افراد شهر برای خدمات آتش‌نشانی بود.

به دلیل فاصله طولانی بین تهران و شمیران و وقوع حوادث در این منطقه که ممکن بود به دلیل ارتفاعات، دسترسی به آن‌ها دشوار شود و زمانی که امداد نیاز بود، تأخیر ایجاد می‌شد، تصمیم گرفته شد که یک شعبه از آتش‌نشانی در شمیران تأسیس شود.

در سال 1334، یکسال پس از افتتاح شعبات آتش‌نشانی در تهران، پایگاه آتش‌نشانی شمیران نیز آغاز به کار کرد. در همان سال، قراردادی برای خرید چهار دستگاه اتومبیل آتش‌نشانی جدید با کارخانه ایرانی ارج، که قبلاً مدل‌های خارجی را شبیه‌سازی کرده بود، منعقد شد و این تجهیزات به شهرداری شمیران تحویل داده شدند.

در آن زمان، با وجود اینکه آتش‌نشانی تعدادی تانکر مخزن دار داشت، اما همچنان با کمبود امکانات و تجهیزات روبرو بود. اسناد نشان می‌دهند که با گسترش شهر و افزایش جمعیت، تشکیلات آتش‌نشانی به خوبی رشد نمی‌کرد و هنگام وقوع حریق‌های بزرگ، مأموران آتش‌نشانی با مشکلاتی مواجه بودند. بنابراین، علاوه بر اتومبیل‌های آب پاشی که در اختیار آتش‌نشانی بود، خودروهای باربری، حمل گوشت و کامیون‌های حمل زباله نیز به عنوان تجهیزات کمکی برای مأموران آتش‌نشانی قرار می‌گرفتند.

در غیر این صورت، اتومبیل‌های مخصوص مبارزه با حریق جهت آبرسانی به مناطق، آب پاشی خیابان‌ها، آبیاری درختان و ارائه خدمات دیگری از این دست در اختیار مأموران قرار می‌گرفتند.

این سنت که سال‌ها طول کشیده بود، به نظر برخی کارشناسان، عامل اصلی عقب‌ماندگی سیستم آتش‌نشانی کشور بوده است.

در اولین 30 سال پس از تأسیس آتش‌نشانی، کارکنان این اداره از وسایل و تجهیزات حفاظت فردی استفاده نمی‌کردند. آنها باید با لباس و کفش معمولی در مأموریت‌هایشان شرکت می‌کردند.

بعد از آن، لباس کار متحدالشکلی و تعداد محدودی کلاه‌های ایمنی به آتش‌نشانان داده شد. با گذشت زمان و توسعه شهر تهران، آتش‌نشانی نیاز به امکانات و تجهیزات بیشتری داشت، بنابراین وسایل حفاظت فردی همچون ماسک‌های ضد گاز و ضد دود و همچنین لباس‌های نسوز خریداری شدند.

به مرور زمان، آتش‌نشانی تهران با تجهیزات مانند اسنوکر، نردبان، ماشین‌های کف‌ساز، تانکرهای مجهز، موتورپمپ، تور نجات، لباس‌های نسوز، ماسک‌های ضد گاز و ضد دود و غیره مجهز شد.

اکنون بزرگ‌ترین نردبان خاورمیانه و سومین نردبان بزرگ جهان که به ارتفاع ۶۴ متر است، در اختیار آتش‌نشانی تهران قرار دارد.

در سال 1340، گروه “امداد و نجات” در ایستگاه حسن آباد تأسیس شد. این گروه به علاوه از اطفای حریق، مسئولیت امداد و نجات افراد حادثه دیده را نیز بر عهده دارد.

در سال 1349، به دستور شهردار تهران، یک کادر موتورسوار با موتورسیکلت‌هایی که به بی‌سیم مجهز بودند و قادر به حمل بار تا 120 کیلوگرم بودند، تأسیس شد.

این کادر موتورسوار مسئولیت داشت که در صورت وقوع آتش‌سوزی، با سرعت تجهیزات اولیه را به محل حادثه برساند و قبل از رسیدن اتومبیل‌های سنگین و نیروهای لازم، عملیات اولیه اطفائی را آغاز کند.

همچنین در سال 1344، کمیسیون بودجه مجلس شورای ملی برای ارتقاء ایمنی فرودگاه‌های کشور، به خرید چند دستگاه اتومبیل آتش‌نشانی مخصوص فرودگاه پایبند شد.

این خرید شامل چهار دستگاه لیلاند دیزل برای اطفاء حریق در فرودگاه، دو دستگاه آمبولانس شورولت جنگی و سه دستگاه جیپ اطفائی برای مقابله با حریق‌های احتمالی در فرودگاه بود.

تا سال 1350، یکی از مشکلات اصلی آتش‌نشانی در تهران این بود که در حالی که شهر تهران با سرعت چند برابری در حال گسترش بود، تعداد ایستگاه‌های آتش‌نشانی به کندی افزایش می‌یافت.

تا این تاریخ، تنها هفت ایستگاه آتش‌نشانی در تهران وجود داشت. در سال 1350، چند ایستگاه جدید به بهره‌برداری درآمدند، اما تعداد کل ایستگاه‌ها به هفت واحد محدود بود.

اما در سال‌های بعد، آتش‌نشانی تهران سرعت گسترش و توسعه بیشتری پیدا کرد. به عنوان مثال، در سال 1353، سه پایگاه آتش‌نشانی جدید به شبکه ایستگاه‌ها اضافه شدند.

در تاریخ 25 اسفند سال 1355، مرکز جدید ستاد و فرماندهی آتش‌نشانی و خدمات ایمنی در خیابان آزادی (آیزنهاور سابق) افتتاح شد.

با شروع به کار این مرکز، ایستگاه آتش‌نشانی میدان حسن آباد که تا آن زمان به عنوان ایستگاه مرکزی آتش‌نشانی شناخته می‌شد، به ایستگاه شماره 1 تغییر نام داد.

تا سال 1356، کلیه 16 ایستگاه آتش‌نشانی در تهران فعالیت می‌کردند، که شامل سه ایستگاه با امکانات نجاتی بودند.

اهداف

اهداف اصلی سازمان آتش نشانی تهران بزرگ عبارتند از حفظ امنیت شهری و حمایت از شهروندان در مواجهه با حوادث پیش‌بینی‌نشده.

برای دستیابی به این اهداف، سازمان متعهد به شفاف‌سازی روش‌های خود در اجرای ماموریت‌ها است. این شفافیت به کاهش آسیب‌های وارده به شهر و شهروندان کمک می‌کند و تمام فعالیت‌ها بر اساس قوانین و ارزش‌های اسلامی صورت می‌گیرد.

برای بهبود عملکرد و اطمینان از اجرای صحیح ضوابط، سازمان در تمام بخش‌های خود از جمله مالی، اداری، برنامه‌ریزی، خدماتی، فنی، شهرسازی، معماری و فرهنگی، به آسیب‌شناسی و ارتقاء می‌پردازد.

این اقدامات به منظور بهبود مداوم روش‌ها و اجرای صحیح وظایف و ماموریت‌های محوله انجام می‌شود.

همچنین، ارزیابی عملکرد مدیران و کارکنان سازمان آتش نشانی جهت بهبود مستمر فرایندها و عملکردها انجام می‌پذیرد تا به کاهش آسیب‌ها و افزایش اطمینان شهروندان از عملکرد سازمان کمک شود.

ماموریت ها

سازمان آتش نشانی تهران بزرگ به‌منظور اطمینان از اجرای صحیح قوانین و مقررات، اقدامات زیر را انجام می‌دهد:

۱. نظارت مستمر و بازرسی: سازمان با برگزاری بازرسی‌های دوره‌ای و فوق‌العاده، از اجرای درست قوانین و مقررات در تمام بخش‌های خود اطمینان حاصل می‌کند.

۲. تحقیقات و بازرسی: با انجام تحقیقات و بازرسی‌ها، نقاط ضعف را شناسایی کرده و در صورت نقض قوانین و مقررات، اقدامات لازم را انجام می‌دهد.

۳. راهنمایی و آموزش: به کارکنان راهنمایی و آموزش می‌دهد تا از تخلفات جلوگیری کرده و عملکرد و بازدهی سازمان را بهبود بخشد.

۴. کنترل کیفیت و کمیت خدمات: با کنترل مستمر، افراد کارآیی و شایسته را شناسایی کرده و افراد ناکارآمد را بهبود می‌بخشد.

۵. بررسی عملکرد مدیران و کارکنان: با بررسی علمی، افراد متعهد و کارآمد را شناسایی و ارتقاء آن‌ها را تسهیل می‌کند.

۶. مدیریت تخلفات: در صورت وقوع تخلفات، گزارشات را تهیه و ارسال کرده و اقدامات لازم را با رعایت سلسله مراتب انجام می‌دهد.

۷. نظارت بر اطلاع‌رسانی به شهروندان: برای اطلاع‌رسانی به موقع درباره قوانین و مقررات، نظارت می‌کند تا ارباب رجوع محترم شناخته شود.

۸. پذیرش و بررسی شکایات: شکایات اشخاص را پذیرش و بررسی کرده، پیشنهادات لازم را ارائه و به درخواست‌کنندگان پاسخ می‌دهد.

این اقدامات به منظور بهبود عملکرد و افزایش اعتماد عمومی به سازمان آتش نشانی انجام می‌شود.

ضرورت برگزاری همایش ملی و بین المللی آتش نشانی و ایمنی شهری

سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران برنامه‌ریزی برگزاری یک همایش ملی و بین‌المللی در زمینه آتش‌نشانی و ایمنی شهری دارد تا به اهداف زیر دست یابد:

1. استفاده بهینه از ظرفیت‌های دانشگاهی و آموزشی برای آموزش و ارتقاء دانش در حوزه‌های مختلف آتش‌نشانی و ایمنی شهری.

2. تأکید بر بُعد ملی و منطقه‌ای حوزه آتش‌نشانی و ایمنی، و ترویج مشارکت فعال نخبگان، پژوهشگران، دانشجویان و کارشناسان در این زمینه.

3. بهبود و توسعه نظام مدیریت ایمنی شهری و آتش‌نشانی با هدف بهبود امنیت و کاهش خطرات شهری.

4. ارتقاء تعامل بین سازمان‌های مختلف در حوزه مدیریت ایمنی شهری و آتش‌نشانی، از جمله سطوح راهبردی و عملیاتی.

5. فراهم کردن بستر مناسب برای تبادل دانش و تجربه بین متخصصان و اهل فن.

6. برنامه‌ریزی دقیق و منظم برای برگزاری همایش‌ها به‌منظور دستیابی به اهداف علمی سازمان، با توجه به سند راهبردی.

7. بهره‌برداری مؤثر از نتایج همایش‌ها و به کارگیری آنها در سطح سازمان برای بهبود فعالیت‌های عملیاتی.

8. ارتباط پویا و مداوم با دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور برای تبادل دانش و تجربه.

9. برگزاری نمایشگاه، سمینارها و همایش‌های تخصصی مرتبط با آتش‌نشانی در داخل و خارج از کشور.

10. طراحی روش‌های مناسب برای دست‌یابی به محتوای علمی همایش‌های ملی و بین‌المللی.

11. شناسایی افراد متخصص و دعوت آنها به همایش‌ها برای به اشتراک گذاری دانش و تولید دانش جدید.

12. برآورد منابع مورد نیاز برای دستیابی به اهداف سازمان.

13. تثبیت و تقویت جایگاه سازمان به عنوان مرکز علمی در حوزه ایمنی و آتش‌نشانی در کشور.

14. ایجاد انگیزه و محیط مناسب برای اجرای پروژه‌های علمی و پژوهشی.

15. معرفی کارشناسان متخصص به همایش‌های مرتبط با سازمان و ارائه گزارش‌های علمی.

16. آماده‌سازی بستر مناسب برای برگزاری همایش‌ها با استفاده از تجربیات همایش‌های گذشته و بهینه‌سازی هزینه‌ها و کسب درآمد.

این برنامه‌ریزی‌ها به منظور تقویت توانایی‌ها و افزایش دانش و تجربه در حوزه آتش‌نشانی و ایمنی شهری انجام می‌شود.

همایشی که توسط سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران به همراه معاونت خدمات شهری و محیط‌زیست برگزار می‌شود، به شرح زیر است:

1. برگزارکنندگان اصلی: برای برگزاری همایش، افراد برجسته از سازمان آتش‌نشانی تهران و افراد مورد تأیید وزارت علوم و شهرداری تهران باید در کمیته برگزاری حضور داشته باشند.

2. توجیه پذیری: هدف اصلی برگزاری همایش باید حل بخشی از نیازهای سازمان یا کشور و یا ارائه دستاوردهای جدید برای توسعه سازمان باشد.

3. جایگاه علمی کارگروه: اعضای کمیته‌های برگزاری باید از شخصیت‌های تأیید شده سازمان باشند، به‌ویژه در ارتباط با جنبه‌های علمی و اجرایی همایش.

4. دبیر همایش: دبیر همایش باید شخصی با تجربه علمی مناسب با سطح همایش باشد و انتخابش توسط کمیته علمی انجام می‌شود.

5. کیفیت برگزاری: فرایند برگزاری همایش شامل تهیه فراخوان، داوری مقالات، برنامه‌ریزی و مدیریت نشست‌ها، میزگردها و کارگاه‌ها باید با دقت و برنامه‌ریزی دقیق انجام شود تا کیفیت همایش حفظ و ارتقا یابد.

این برنامه‌ها و اقدامات به منظور ارتقای سطح علمی و فنی همایش و تسهیل در بهره‌گیری از دانش و تجربیات متخصصان در حوزه آتش‌نشانی و ایمنی شهری طراحی شده‌اند.

وظايف دبیر اجرایی همايش

دبیر اجرایی پس از تعیین و ابلاغ توسط مدیر عامل سازمان آتش‌نشانی تهران، مسئول معرفی دبیرخانه همایش و نمایندگانش در بخش‌های مختلف همایش است. اعضای دبیرخانه شامل متخصصین فنی و افراد با تجربه در زمینه علمی همایش هستند. وظایف دبیر اجرایی به شرح زیر است:

1. تصویب کلی برنامه سالانه برگزاری همایش‌های داخلی و بین‌المللی سازمان.

2. معرفی اعضای کمیته علمی و اجرایی همایش برای تصویب توسط مدیر عامل.

3. تایید اعضای پیشنهادی کمیته علمی که توسط دبیر علمی معرفی شده‌اند.

4. امضای گواهی پایان کنگره یا همایش.

5. تعامل و حضور در جلسات با سازمان‌های مرتبط برای دعوت و همکاری به عنوان دبیر اجرایی همایش.

این اقدامات همه با هدف بهبود و ارتقای کیفیت برگزاری همایش‌ها و ارتباط مؤثر با جامعه علمی و فنی انجام می‌شود.

وظايف شورای سیاست گذاری همايش

شورای سیاست‌گذاری همایش شامل معاونین سازمان، ریاست واحدهای سازمان، دبیر علمی، دبیر اجرایی و مسئول دبیرخانه همایش است. وظایف این شورا به شرح زیر است:

1. ارائه برنامه‌های راهبردی براساس نیازهای علمی سازمان.
2. حضور در جلسات همایش و تصمیم‌گیری در مسائل مربوط به برگزاری همایش‌های سازمان و نحوه مشارکت در همایش‌های خارج از سازمان.
3. معرفی اعضای پیشنهادی کمیته علمی و اجرایی به دبیرخانه همایش.
4. معرفی نماینده برای حضور در همایش‌های دعوتی سازمان و برنامه‌ریزی برای مشارکت بهتر پرسنل در برگزاری همایش‌های سازمان.

این شورا با هدف بهبود و ارتقای فعالیت‌های علمی و فنی سازمان در زمینه برگزاری همایش‌ها و تدوین استراتژی‌های مؤثر برای توسعه علمی و فنی سازمان فعالیت می‌کند.

تركیب و شرح وظایف كمیته علمی همایش

دبیر علمی پس از تایید و اطلاع رسانی از سوی دبیر اجرایی، مسئول تشکیل کمیته علمی همایش است. این کمیته شامل متخصصانی از حوزه‌های مرتبط با همایش و با تجربه در زمینه‌های علمی مختلف است.

به منظور افزایش اعتبار و غنای علمی همایش، پیشنهاد می‌شود تا متخصصان برجسته از تمام نقاط کشور برای عضویت در این کمیته علمی همایش دعوت شوند.

هدف از این اقدام، تضمین حضور افراد متخصص و با تجربه در کمیته علمی همایش است، که به کیفیت علمی و پژوهشی همایش کمک می‌کند و اعتبار آن را افزایش می‌دهد.

شرح وظایف كمیته علمی

محورهای علمی-پژوهشی همایش و تعیین قالب مورد نظر برای دریافت خلاصه مقالات:
در این مرحله، موضوعات اصلی و مهمی که در همایش بررسی و بحث می‌شوند، مشخص می‌شوند. همچنین، فرم و قالبی که برای دریافت خلاصه مقالات از نویسندگان درخواست می‌شود، تعیین می‌گردد.

انتخاب هیئت داوران همایش:
این مرحله شامل انتخاب افراد متخصص و معتبر در حوزه‌های مرتبط با همایش به عنوان داوران مقالات است.

تنظیم چک لیست استاندارد برای داوری مقالات:
یک لیست استاندارد تهیه می‌شود که شامل معیارها و متدولوژی‌های مورد نیاز برای داوری مقالات (به صورت سخنرانی و پوستر) است.

پیگیری دریافت و ارسال مقالات به هیئت داوران:
این مرحله شامل جمع‌آوری مقالات ارسال شده، ارسال آنها به داوران، و پیگیری نتایج داوری می‌باشد.

انتخاب مقالات برگزیده و اطلاع رسانی به نویسندگان:
مقالات برگزیده توسط داوران انتخاب می‌شوند و نتایج به نویسندگان اعلام می‌شود.

تهیه کتابچه خلاصه مقالات و ارائه به کمیته اجرایی:
کتابچه شامل خلاصه‌های مقالات برگزیده تهیه و به کمیته اجرایی ارائه می‌شود تا برای چاپ در نظر گرفته شود.

تکمیل چک لیست‌های مربوط به امتیاز آموزش مداوم همایش:
لیست‌هایی تهیه می‌شود که مربوط به امتیازات آموزش مداوم همایش هستند و به کمیته اجرایی ارائه می‌شوند.

تنظیم برنامه علمی همایش:
این مرحله شامل تدوین برنامه کلی همایش، انتخاب عناوین و برنامه سخنرانی‌ها، تعیین سخنرانان، برگزاری کارگاه‌های جانبی و تنظیم زمان‌بندی سخنرانی‌ها است.

تركیب و شرح وظایف كمیته اجرائی همایش

مسئول دبیرخانه همایش پس از تایید و اطلاع از سوی دبیر اجرایی، به تشکیل می‌پردازد. او اعضا و مسئولان کمیته‌های اجرایی و دبیر علمی همایش را با نظارت مدیر عامل سازمان و توسط دبیر اجرایی منصوب می‌کند.

دبیر اجرایی همایش افراد مناسب و با مهارت‌های لازم را برای عضویت در کمیته‌های اجرایی انتخاب کرده و آنها را به جلسات دعوت می‌کند.

شرح وظایف كمیته اجرایی همایش

برنامه اجرایی همایش به شرح زیر تنظیم می‌شود:

1. تدوین برنامه اجرایی همایش: در این مرحله، تمامی فعالیت‌ها و زمان‌بندی همایش تعیین می‌شود. این شامل برنامه سخنرانی‌ها، کارگاه‌ها، جلسات و سایر فعالیت‌های همایش می‌شود.

2. تشکیل واحدهای عملیاتی کمیته اجرایی و انتصاب مسئولین مربوطه: افرادی که به عنوان واحدهای عملیاتی این کمیته فعالیت می‌کنند، منصوب و مشخص می‌شوند. آن‌ها مسئول اجرایی فعالیت‌های مختلف همایش هستند.

3. تعیین محل برگزاری همایش و بررسی امکانات و کمبودهای احتمالی: مکانی که همایش برگزار می‌شود، انتخاب و امکانات آن بررسی می‌شود تا همه نیازمندی‌ها را پوشش دهد.

4. تعیین محل اسکان مدعوین ویژه و بررسی امکانات و کمبودهای احتمالی: افراد ویژه‌ای که نیاز به اسکان دارند، مکانی مناسب برای اقامت آن‌ها تعیین می‌شود و امکانات آن بررسی می‌گردد.

5. تعیین میزان وجه ثبت نام با در نظر گرفتن هزینه‌های برنامه و اعتبارات آن: هزینه‌های ثبت‌نام برای شرکت‌کنندگان تعیین و در نظر گرفتن همه هزینه‌های همایش صورت می‌پذیرد.

6. پیگیری و نظارت بر اجرای کلیه فعالیت‌های مشخص شده جهت واحدهای عملیاتی کمیته اجرایی: تمامی فعالیت‌ها و وظایف واحدهای عملیاتی به دقت پیگیری و نظارت می‌شود تا همه چیز به‌طور صحیح اجرا شود.

واحدهای علمی و عملیاتی كمیته اجرایی

• کمیته تبلیغات و روابط بین الملل همایش
• کمیته مالی همایش
• کمیته هماهنگی و اجرایی
• دبیر علمی همایش

شرح وظایف مسئول دبیرخانه همایش همایش

دبیرخانه همایش نقش مهمی در سازماندهی و هماهنگی فعالیت‌های اجرایی همایش دارد. فعالیت‌های اصلی دبیرخانه همایش به شرح زیر می‌باشد:

1. پیگیری تشکیل جلسات هماهنگی بین برگزارکنندگان و کمیته‌های مختلف همایش، تدوین صورتجلسات و پیگیری اجرای تصمیمات گرفته شده.

2. پایش مداوم پیشرفت اقدامات اجرایی طبق جداول زمان‌بندی همایش و گزارش دادن به ریاست همایش در خصوص وضعیت این اقدامات.

3. انجام کلیه فرآیند‌های مربوط به پذیرش مقالات، ارسال مقالات به دبیر علمی همایش و جمع‌آوری نظرات داوران با هماهنگی با دبیر علمی.

4. کسب اطلاعات در مورد فرآیند ثبت‌نام، جمع‌آوری آمار ثبت‌نام کنندگان، دریافت و جمع‌آوری فیش‌های بانکی ثبت‌نام کنندگان.

5. پیگیری کلیه مسائل مکاتباتی همایش، تبلیغات و اطلاع‌رسانی از طریق کمیته‌های اجرایی.

6. نظارت بر کمیته‌های اجرایی همایش و گزارش دادن به ریاست همایش در خصوص عملکرد آن‌ها.

7. نظارت و بررسی عملکرد پرسنل در بخش‌های مختلف همایش، تعیین حق الزحمه آن‌ها و گزارش دادن به ریاست همایش درباره وضعیت آنها.

این فعالیت‌ها با همکاری و هماهنگی مداوم با سایر اعضای کمیته اجرایی همایش انجام می‌شود تا همه اقدامات به‌طور کامل و به موقع انجام شود و همایش با بالاترین کیفیت ممکن برگزار شود.

شرح وظایف واحدهای عملیاتی كمیته اجرایی

وظایف کمیته‌های اجرایی توسط مسئول دبیرخانه بسته به نوع همایش‌های داخلی و بین‌المللی که سازمان مسئول برگزاری آن‌ها است، تعیین می‌شود.

در واقع، کمیته‌های اجرایی تحت نظارت دبیرخانه همایش‌ها مسئولیت‌های مختلفی را بر عهده دارند.

آنها مسئول برنامه‌ریزی و اجرای اقدامات مختلف همایش‌ها هستند، از جمله تدوین جداول زمان‌بندی، تنظیم فعالیت‌های مربوط به ثبت‌نام و مکاتبات، ارتباط با متخصصان و سخنرانان، امور مالی و مدیریتی همایش، تدبیر امور اسکان، امکانات جانبی، و برگزاری نشست‌ها و کارگاه‌ها. همچنین، آنها وظایفی از قبیل تهیه گزارش‌های عملکرد و پیگیری اجرای صحیح برنامه‌های تصمیم‌گرفته شده را نیز بر عهده دارند.

این کمیته‌ها با همکاری دبیرخانه همایش، تمام تلاش خود را می‌کنند تا همایش‌ها با کیفیت بالا و به موقع برگزار شوند و به اهداف تعیین شده دست یابند.

• انجام كلیه امور مكاتباتی همایش
• ارسال اولین فراخوان
• ارسال دومین فراخوان
• ارسال پوستر اصلی همایش
• ارسال سومین و آخرین فراخوان
• صدور گواهی شركت در همایش و ارسال آن
• پیگیری صدور گواهی ها و ارسال آن
• پاسخگویی در خصوص همایش ها
• هماهنگی اخذ ویزا برای میهمانان خارجی
• انتشار و ثبت اطلاعات تولید شده در همایش داخل و خارج سازمانی

• چاپ سربرگ و پاكت
• چاپ بروشور و پوستر
• چاپ برنامه همایش و خلاصه مقالات
• چاپ آرم همایش بر روی هدایای تبلیغاتی
• چاپ كارتهای سینه
• تنظیم قرارداد تعیین مبلغ اجاره، تعداد و روش برپایی غرفه ها
• نصب غرفه ها در محل
• بازدید اولیه از سالنهای سخنرانی، رستورانهای هتل یا سلف سرویس و مهمانسرا و براورد هزینه ها
• مذاكره با سالنهای سخنرانی، رستورانهای هتل یا سلف سرویس و مهمانسرا و عقد قرارداد
• هماهنگی مجدد با هتل یا سلف سرویس و مهمانسرا و ترتیب مقدمات پذیرایی
• تشكیل كمیته استقبال
• نظارت بر اسكان مناسب میهمانان
• پیش بینی امكانات لازم جهت امور مربوط به نقلیه
• هماهنگی با مسئولان ذیربط جهت تامین وسیله نقلیه موردنیاز
• انجام امورحمل و نقل در طی همایش و نظارت برآن
• خرید ملزومات همایش(خودكار كیف كاغذ) و….

• هماهنگی مربوط به تهیه بلیط مدعوین
• ارتباطات لازم با سایر سازمانها و نهادها
• امور مربوط به مجری برنامه های افتتاحیه و سخنرانی ها
• پوشش خبری و مصاحبه ها توسط رسانه ها و صدا و سیما
• هماهنگی با صدا و سیما
• هماهنگی جهت VIP,CIP
• هماهنگی با سازمان های آتش نشانی کشور، شهرداری های کشور، سازمان نظام مهندسی و….
• هماهنگی لازم با آژانسهای تفریحی و جهانگردی
• تهیه پلاكاردهای لازم در سطح شهر و فرودگاه
• چاپ آگهی های همایش در روزنامه و سایت های مناسب
• بررسی سالن های سخنرانی و عقد قرارداد
• امور مربوط به اسلاید دیسكت و پوستر فراهم نمودن صوت و تصویر در محل همایش
• تامین امكانات نرم افزاری و سخت افزاری
• امور فیلم برداری و عکاسی
• حضور كارشناسان جهت ارائه خدمات الكترونیكی

• طرح آرم همایش
• طرح سربرگ و پاكت مكاتبات
• طراحی بروشور
• طراحی پوستر
• طرح جهت لوح و هدایای سخنرانان و شركت كنندگان
• طراحی كتابچه خلاصه مقالات
• طراحی كارت سینه جهت كلیه افراد همایش
• قرار دادن اطلاعات همایش در سایت

• دریافت هزینه ثبت نام
• انجام كلیه امور مالی مربوط به همایش
• پرداخت حق الزحمه اساتید و شرکت های مشارکت کننده در همایش
• جذب حامیان مالی همایش
• دریافت هزینه های نمایشگاهی مربوط به غرفه ها و حامیان و قرار داد با مکان برگزاری همایش

کمیته ارزیابی

کمیته ارزیابی همایش‌های داخلی شامل نماینده مدیر عامل سازمان، حراست، بازرسی و دبیر اجرایی است. وظیفه این کمیته این است که عملکرد، کیفیت، خروجی و نتایج همایش‌ها را بررسی کرده و گزارش تحلیلی از آن‌ها را به دبیر اجرایی سازمان ارائه دهد.

کمیته ارزیابی همایش‌های خارجی شامل کارشناسان سازمان‌های همکار و اعضای هیات علمی دبیرخانه همایش است. این کمیته مسئول بررسی عملکرد، کیفیت، خروجی و نتایج همایش‌های علمی خارجی است و گزارش تجزیه و تحلیلی از آن‌ها را به سازمان مربوطه ارائه می‌دهد.

تركیب و شرح وظایف نمایندگان معاونت های سازمان آتش نشانی

نمایندگان معاونت‌های سازمان افرادی هستند که دارای تحصیلات و درایت علمی بالا هستند و توسط معاونین سازمان، با نظارت و تأیید مدیر عامل و دبیر اجرایی، معرفی می‌شوند.

وظایف نمایندگان معاونت‌ها شامل موارد زیر است:

1. حضور در جلسات همایش به عنوان نماینده معاونین سازمان.
2. پیگیری و همکاری در اجرای کلیه فعالیت‌های مشخص شده توسط کمیته‌های اجرایی همایش.
3. حضور در کمیته علمی همایش برای مشارکت در تصمیم‌گیری در مباحث علمی همایش.
4. حضور در دبیرخانه همایش در زمان‌های مشخص شده.
5. همکاری و تعامل برای معرفی کارشناسان معاونت مربوطه جهت شرکت در همایش‌های ملی و بین‌المللی خارج از سازمان.
6. معرفی کارشناسان برای حضور در همایش‌های داخلی سازمان.

اعضای هیات مدیره

منطقه 1 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه عملیاتی سازمان آتش نشانی تهران از شمال تا جاده جدید التاسیس تهران-شمال، شرق تا بزرگراه آیت اله اشرفی اصفهانی، جنوب تا بزرگراه فتح، و غرب تا بزرگراه شهید فهمیده، شامل مناطق 5، 21 و 22 شهرداری تهران می‌شود. این منطقه حدود 164.650 کیلومتر مربع و با جمعیت بیش از 1.050.650 نفر، یکی از وسیع‌ترین مناطق عملیاتی سازمان است.

در این منطقه، بزرگراه‌هایی همچون آزادگان، شهید لشگری، فتح، شهید فهمیده، شهید همت (خرازی)، شهید حکیم (همدانی، تونل شهدای غزه)، شهید باکری، شهید آیت اله اشرفی اصفهانی، شهید ستاری، محمدعلی جناح، و شهید آبشناسان وجود دارند که به دلیل ترافیک فراوان و خطرات بالای تصادفات، معروف به منطقه پر خطر ترافیکی منطقه 1 می‌باشند.

این منطقه شامل 10 ایستگاه مترو ریلی نیز می‌شود: صادقیه، ترمینال غرب، شهرک اکباتان، آزادی، ارم سبز، بیمه، مجموعه ورزشی آزادی، ایران خودرو، چیتگر، و وردآورد.

افزایش ایمنی و آموزش شهروندان در شناخت خطرات و پیشگیری از آنها، از وظایف اصلی آتش نشانان در این منطقه است.

منطقه 2 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه دو عملیات آتش نشانی تهران شامل 19 ایستگاه آتش نشانی، 2 گروه نجات و یک گروه پشتیبانی است. این منطقه شامل مناطق مهمی همچون: فرحزاد، ده ونک، گاندی، آفریقا، ونک، پاسداران، ستارخان، شهر آرا، سعادت آباد، مرزداران، شریعتی و بزرگراه‌های مهمی مانند شهید چمران، شهید مدرس، شهید صدر، نیایش، شهید همت، حکیم، یادگار امام شیخ فضل الله و کردستان را پوشش می‌دهد.

منطقه دو عملیات شامل بخش‌های کوهستانی شمال و شمال غرب تهران و همچنین تونل‌های نیایش و رسالت را نیز شامل می‌شود که بزرگترین تونل‌های استان تهران هستند. این منطقه همچنین شامل برج میلاد (بلندترین برج مخابراتی ایران) و برج تهران (بلندترین برج مسکونی اداری) است.

منطقه دو عملیات دارای تعداد زیادی از سفارتخانه‌ها، مراکز دولتی و ساختمان‌های بلند تجاری و مسکونی است که هر ساله تعداد آن‌ها افزایش می‌یابد.

وجود ستاد فرماندهی کل نیروهای انتظامی، ستاد فرماندهی وزارت نیرو، نمایشگاه بین‌المللی، و مجموعه ورزشی انقلاب از نظر پوشش ایمنی نیازمند توجه خاصی است که با تلاش آتش نشانان و توجه مستمر آن‌ها به این نقاط، ایمنی لازم را برای آن‌ها فراهم کرده‌اند.

محدوده عملیاتی منطقه 2

منطقه دو عملیات آتش‌نشانی تهران از شمال تا سعادت‌آباد، بزرگراه چمران، بزرگراه صدر، خیابان اشرفی اصفهانی، و از شرق تا محدوده پاسداران را پوشش می‌دهد.

این منطقه شامل مناطق دو، سه و شش شهرداری تهران است و بیش از یک میلیون و دویست هزار نفر در آن سکونت دارند.

منطقه 3 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه سه عملیات در شمال و شمال شرق تهران قرار دارد و شامل مناطق یک و چهار شهرداری تهران است. تعداد ساکنان این منطقه بیش از یک میلیون و دویست هزار نفر است. حدود 400 هزار نفر در منطقه یک و تقریبا هشتصد هزار نفر در منطقه چهار شهرداری زندگی می‌کنند. وسعت این منطقه 112291 متر مربع است.

منطقه سه عملیات دارای 19 ایستگاه آتش نشانی، 3 گروه نجات و 1 ایستگاه پشتیبانی است.

محلات قدیمی و مهم منطقه 3 عملیات

• شمیرانات
• قلهک
• زرگنده
• گلابدره
• حصار بوعلی
• دربند
• درکه
• جمال آباد
• دارآباد
• تهرانپارس
• شمیران نو
• خاک سفید
• مینی سیتی
• تجریش
• لویزان

دارای بافت قدیمی با معابر تنگ و باریک هستند

بزرگراه های تحت پوشش

منطقه سه عملیات در شمال و شمال شرق تهران واقع شده و شامل قسمت‌های کوهستانی، سدهای لتیان و ماملو است. این منطقه شامل شهرهای شهید بابایی، شهید زین الدین و باقری، بزرگراه های شهید همت، یاسینی، امام علی علیه السلام، نیایش، شهید چمران، و صیاد شیرازی می‌باشد.

منطقه سه عملیات دارای تعداد زیادی از سفارتخانه‌ها، مراکز دولتی مهم، و ساختمان‌های بلند تجاری و مسکونی است که هر ساله تعداد آن‌ها افزایش می‌یابد.

منطقه 4 عملیات آتش نشانی تهران

محدوده عملیاتی منطقه چهار

• از شمال خیابان قزوین از ابتدای خیابان قلعه مرغی تا بزرگراه فتح
• از جنوب بزرگراه شهید چراغی حد فاصل بزرگراه نواب تا محدوده چهاردانگه
• از شرق بزرگراه نواب صفوی
• از غرب کمربندی جاده قدیم کرج تا پل کفش ملی

منطقه 5 عملیات آتش نشانی تهران

محدوده عملیاتی منطقه 5 در مرکز کلانشهر بزرگ تهران قرار گرفته است.

از لحاظ فرهنگی

• تئاتر شهر
• تالار وحدت

از نظر مذهبی

• مسجد ارگ
• دانشگاه تهران
• مسجد شهید مطهری(ره)
• مهدیه امام حسن مجتبی(ع)

محدوده عملیاتی منطقه 5

• از شمال خیابان فاطمی از جنوب خیابان شوش از شرق اتوبان امام علی(ع) از غرب بزرگراه ایت ا… سعیدی
• این منطقه شمال 18 تیم عملیاتی
• 14 تیم حریق
• 3 تیم تخصصی نجات
• یک تیم تخصصی مبارزه با مواد شیمیایی و خطرناک
• استعداد جمعیتی منطقه در روز 15میلیون نفر شناور
• در شب حدود 2 میلیون نفر

مناطق شهرداری 12 و 11 و 10 و 14 15 و 9 و 6 که با تعامل عالی با سراهای محله نسبت به تشکیل خانه های ایمنی و برگزاری دوره های آموزش عمومی ایمنی برای شهروندان اقدام می نمایید.

لازم به ذکر است اتوبان امام علی، نواب، محلاتی، یادگار امام خمینی(ره) نیز در محدوده عملیاتی گروه های حریق و نجات این منطقه می باشد.

واحد تامین آب

واحد تامین آب منطقه پنج عملیات در ایستگاه 1 فعال است و به صورت 24 ساعته فعالیت می‌کند. وظایف این واحد شامل این موارد است:

1. نصب و جانمایی شیرهای آب در محدوده عملیاتی ایستگاه‌ها.
2. دریافت مجوز حفاری از شهرداری و برنامه‌ریزی ایمنی برای ترافیک.
3. برقراری ارتباطات با سازمان‌های گاز، برق و آب.
4. بازدید، خدمات و نگهداری از شیرهای آب در ایستگاه‌های منطقه آتش‌نشانی و رفع مشکلات شیرهای خراب.
5. مشارکت در خاموشی آتش‌سوزی‌ها و ارائه آب برای خودروهای حاضر در محل عملیات.
6. شناسایی منابع آب برای تأمین نیاز آب خودروهای عملیاتی، از جمله منابع روباز و تحت فشار.

این واحد در حال انجام وظایف مختلف خود در پشتیبانی از عملیات و ایستگاه‌های آتش‌نشانی است.

واحد تجهیزات

واحد تجهیزات منطقه پنج عملیات در ایستگاه 1 قرار دارد و به صورت شیفتی و 24 ساعته فعالیت می‌کند. وظایف این واحد شامل موارد زیر است:

1. تعمیر، سرویس و نگهداری از تمام تجهیزات عملیاتی در ایستگاه‌ها.
2. شارژ کردن سیلندرهای تنفسی و خاموش کننده‌های مختلف.
3. بررسی نیازهای ابزار و تجهیزات در ایستگاه‌های منطقه.
4. بازدید و تعمیر لوازم شخصی پرسنل عملیاتی و تعیین اصلاحات لازم.
5. پشتیبانی از تجهیزات برای نیروهای حاضر در آتش‌سوزی و حوادث بزرگ، و ارسال دستگاه‌های مورد نیاز.
6. سرویس دوره‌ای تمام تجهیزات عملیاتی.
7. به‌روزرسانی، آماده‌سازی و ارسال پمپ‌ها و تجهیزات به همراه آتش‌نشانان به مناطق بحرانی مانند مناطق سیل‌زده در سال‌های اخیر کشور.

این واحد مسئولیت‌های مهمی در حفظ و پشتیبانی از تجهیزات عملیاتی ایستگاه‌ها و حمایت از نیروهای عملیاتی در شرایط بحرانی را بر عهده دارد.

واحد آموزش

واحد آموزش منطقه هفت عملیات در ایستگاه 1 واقع شده و به صورت 24 ساعته فعالیت می‌کند. وظایف این واحد شامل موارد زیر است:

1. تهیه و تنظیم برنامه‌های آموزشی ضمن خدمت که شامل مباحث تئوری، عملی، و مانورهای داخل ایستگاه و خارج از ایستگاه می‌باشد.
2. بازدید از ایستگاه‌های منطقه و نظارت بر برگزاری کلاس‌های آموزش ضمن خدمت، و گفتگو و تبادل نظر با مسئولان ایستگاه‌ها در خصوص مسائل آموزشی.
3. برگزاری آموزش‌های عمومی در مدارس، مساجد، ادارات، کارخانه‌ها، فرهنگسراها و مکان‌های دیگر.
4. برگزاری دوره‌های تخصصی و مانورهای داخل و خارج از منطقه.
5. برگزاری دوره‌های آموزش آتش‌نشان داوطلب (ایمن‌یار) در سطوح مختلف C و B.
6. برپایی نمایشگاه‌های ایمنی به مناسبت‌های مختلف.
7. برگزاری جشن حامی ایمنی در مدارس ابتدایی و مهدکودک‌ها.
8. نظارت بر فرآیند ارتقاء شغلی پرسنل.
9. حضور در کمیته‌های ارزیابی کمک فرماندهان و روسای ایستگاه‌ها.
10. برگزاری همایش‌های مختلف از جمله چهارشنبه سوری و مخاطرات گاز مونوکسید کربن.
11. برگزاری آزمون‌های مهارتی.

این واحد مسئول برگزاری آموزش‌های مهم و تخصصی برای تقویت ظرفیت نیروهای عملیاتی و افزایش ایمنی در ایستگاه‌ها و مناطق مختلف است.

واحد پیشگیری

واحد پیشگیری منطقه پنج عملیات در ایستگاه 1 قرار دارد و به صورت 24 ساعته فعالیت می‌کند. وظایف این واحد شامل موارد زیر است:

1. ارسال و بررسی حریق‌های حساس و مهم در منطقه و شهر تهران با همکاری مدیران و کارشناسان دیگر مناطق.
2. بازدید روزانه برای شناسایی و ثبت ناایمنی‌ها ارسالی از ایستگاه‌ها، شهرداری‌ها و سایر ارگان‌ها.
3. بازدیدهای فصلی و مراسمی در ایام خاص.
4. مکاتبات اتوماسیونی و بازدید از اماکن شهرداری و ارگان‌های مرتبط با سازمان آتش‌نشانی.
5. ارسال اخطاریه و دستورالعمل به اماکن پرخطر منطقه.
6. بازدید برای تست خشک و تست لوله‌های آتش‌نشانی ساختمان‌ها و مجتمع‌های تجاری.
7. مدیریت و بررسی سامانه عملیات حریق و حوادث ایستگاه‌ها.
8. جمع‌آوری، تحلیل و آمار حریق و حوادث منطقه.
9. بازدید و بازرسی از اماکن گودبرداری شده در منطقه.
10. فعالیت‌ها و مدیریت طرح‌های جامع مربوط به امنیت شهری، از جمله نظام بازرسی و پلاک ایمن.
11. شناسایی و مکاتبه با ارگان‌های مربوطه مثل مدارس و ارائه درخواست‌های بازدید.
12. تایید و بررسی دسترسی خودروهای آتش‌نشانی به ساختمان‌ها، اماکن حساس، و گودبرداری‌ها.
13. انجام مکاتبات لازم برای ایجاد دسترسی و اصلاحات مورد نیاز.

این واحد مسئولیت ایجاد و حفظ امنیت و پیشگیری از حوادث در منطقه را بر عهده دارد و به صورت مداوم در فعالیت‌های خود پیگیر است.

منطقه 6 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه شش شامل مناطقی است که از شمال به بزرگراه رسالت و حکیم، از غرب به خیابان ولیعصر، از جنوب به خیابان پیروزی، و از شرق به جاده دماوند و ارتفاعات سرخه حصار و خجیر و ده ترکمن محدود می‌شود.

در این منطقه، شهرداری‌های 7، 8 و 13 واقع شده‌اند که با همکاری بسیار خوب با سراسرهای محله، برای ایجاد خانه‌های ایمنی و برگزاری دوره‌های آموزشی عمومی ایمنی برای شهروندان فعالیت می‌کنند.

بزرگراههای رسالت، باقری، یاسینی، شهید دوران، حکیم و بسیج افسریه نیز در محدوده عملیات گروه‌های نجات و حریق منطقه شش واقع شده‌اند.

در این منطقه، تعدادی از اماکن پرخطر مانند انبارها، چاپخانه‌ها، وزارتخانه‌ها، مراکز بهداشتی و آموزشی، مجتمع‌های مسکونی و همچنین فرودگاه نیروی هوایی (چکش) واقع شده‌اند که نیازمند نظارت و اقدامات پیشگیرانه برای حفظ ایمنی عمومی هستند.

منطقه 7 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه هفت عملیات سازمان آتش نشانی تهران، از شمال به خیابان صابونیان (نزدیک به کاخ جوانان)، از شرق به بزرگراه امام علی ابتدای مشیریه، از جنوب به ابتدای روستای قلعه نو و باقرشهر، و از غرب به بزرگراه آزادگان و سعیدی محدود می‌شود. این منطقه شامل مناطق 16، 19 و 20 شهرداری تهران است و وسعت آن بیش از 411.410 کیلومتر مربع است. در این منطقه حدود 1.110280 نفر ساکن هستند و ایجاد امکانات ایمنی و آگاهی بیشتر در مورد خطرات و راه‌های پیشگیری از حریق و حوادث، از وظایف آتش نشانان در این منطقه است.

آموزش‌های عمومی به شهروندان و پیشگیری از حوادث و حریق‌ها توسط مربیان آموزش سازمان و مربیان آموزش سراهای فرهنگ و محلات در ایستگاه‌های آتش نشانی، مدارس، مساجد و اماکن عمومی برگزار می‌شود. در حال حاضر، 24 نفر از نفرات برتر دوره‌های آتش نشان داوطلب به عنوان مربی و مسئول 43 خانه ایمنی و خانه کودک در سراسر 16 ناحیه شهرداری منطقه فعالیت دارند.

اماکن مهم این منطقه شامل مرقد مطهر حضرت امام خمینی (ره)، حرم حضرت عبدالعظیم حسنی، فرهنگسرای بهمن، فرهنگسرای ولاء و پایانه مسافربری ترمینال جنوب هستند.

تصرفات پرخطر این منطقه شامل پالایشگاه تهران، نیروگاه برق بعثت، بزرگترین تصفیه‌خانه آب خاورمیانه، سیلو گندم تهران، کارخانجات روغن‌کشی ورامین و … می‌شود.

بزرگراه‌های آزادگان، سعیدی، بعثت، امام علی، آوینی، کریمی، کاظمی، تندگویان، خلیج فارس، کمربندی دوم کهریزک، ورامین و اتوبان تهران – قم تا ابتدای ورودی فرودگاه امام خمینی (ره) در محدوده ترافیکی و پرخطر حوادث جاده‌ای منطقه 7 قرار دارند.

ایستگاه‌های حرم مطهر امام خمینی، شاهد، باقرآباد، شهرری، جوانمرد قصاب، دولت‌آباد، علی‌آباد، خزانه، ترمینال جنوب و عبدل‌آباد، زمزم و آزادگان جزو محدوده ترافیکی ریلی منطقه هستند و پایانه‌های مسافربری درون شهری متروی علی‌آباد، متروی شهر ری و متروی جوانمرد قصاب نیز در این منطقه وجود دارند.

منطقه 8 عملیات آتش نشانی تهران

منطقه هشت عملیات سازمان آتش نشانی تهران، از شمال به خیابان پیروزی، از غرب به خیابان 17 شهریور، از جنوب به اتوبان آزادگان تا پل شهید بروجردی، و از شرق به جاده امام رضا(ع) تا پاکدشت محدود می‌شود.

در این منطقه، شامل مناطق 14 و 15 شهرداری تهران می‌باشد که به ترتیب وسعت 23 و 35 کیلومتر مربع دارند. این منطقه دارای 12 ایستگاه آتش نشانی، 2 ایستگاه نجات و 1 ایستگاه پشتیبانی است. در این منطقه، با همکاری با سراهای محله، خانه‌های ایمنی تشکیل داده شده و دوره‌های آموزش عمومی ایمنی برای شهروندان برگزار می‌شود.

بزرگراه‌های بسیج و آزادگان، و اتوبان‌های امام علی(ع)، شهید محلاتی، بعثت و امام رضا(ع) نیز در محدوده عملیات گروه‌های نجات و حریق منطقه هشت قرار دارند.

تعدادی از اماکن پرخطر در این منطقه شامل اماکن صنعتی، کارگاه‌ها، انبارها، چاپخانه‌ها، فرهنگسراها، مراکز بهداشتی و آموزشی، آموزش پروش منطقه 14 و 15، مجتمع‌های مسکونی بلند مرتبه شهید بروجردی، تاکسیرانی، فردوس، امام رضا(ع)، قصر فیروزه 1 و 2 و همچنین بازار گل امام رضا(ع) و شهید محلاتی و شهرک صنعتی خاوران، پایانه خط 3 اتوبوسرانی BRT و ایستگاه‌های متروی نبرد، شیخ الرئیس و پیروزی قرار دارند.