جدول سایز لوله اسپرینکلر + جدول سایز لوله آتش نشانی

قبل از انتخاب یا خرید هر سیستم اطفا حریقی برای ساختمان، اولین قدم این است که باید مشخص کنید که ساختمان شما به چه میزان در معرض خطر آتش سوزی قرار دارد. برای این کار باید نوع کاربری ساختمان خود را بررسی کنید و ببینید که آیا خطر آتش سوزی در آن بالاست یا نه.

بعد از ارزیابی میزان خطر آتش سوزی، نیاز است تعداد اسپرینکلرهای لازم برای ساختمان خود را مشخص کنید. این اسپرینکلرها برای خاموش کردن حریق و کنترل گسترش آن استفاده می‌شوند.

در نهایت، جدولی از سایزهای مختلف لوله‌های اسپرینکلر را در اختیار شما قرار می‌دهیم تا بتوانید بهترین تصمیم را برای سیستم اطفا حریقی ساختمان خود انتخاب کنید.

دسته اول: ساختمان با کاربری کم مخاطره (hazard light)

این ساختمان‌ها عموماً مکان‌هایی غیر صنعتی هستند که شامل دفاتر، ادارات، ساختمان‌های مسکونی، بخش‌های غذاخوری در رستوران‌ها، سینماها، تئاترها، سالن‌های سخنرانی (به جز سن و سکوهای نمایش)، موسسات آموزشی، بیمارستان‌ها، موزه‌ها، مساجد و موارد مشابه هستند. این ساختمان‌ها در صورت اشتعال، حرارت کمی تولید می‌کنند و مواد سوختنی نسبتاً کمی دارند.

دسته دوم: ساختمان با کاربری مخطره معمولی (hazard ordinary)

این اماکن به مکان‌هایی اطلاق می‌شود که مواد موجود در آن‌ها از نظر قابلیت سوختن در رده متوسط قرار دارند و در زمان حریق حرارت متوسطی تولید می‌کنند. این مکان‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند:

۱. مکان‌هایی که دارای قابلیت سوختن کمی هستند و ارتفاع مواد سوختنی در آن‌ها از ۱ متر تجاوز نمی‌کند، مانند کارخانه‌های تولید لبنیات، صنایع الکترونیک، شیشه‌سازی، آشپزخانه‌ها، لباسشویی‌ها، نانوایی‌ها و پارکینگ‌ها.

۲. مکان‌هایی که در رده بندی متوسط قرار می‌گیرند و ارتفاع مواد سوختنی در آن‌ها تا ۳ متر می‌رسد، مانند سردخانه‌ها، کتابخانه‌های بزرگ، فروشگاه‌های ماشین‌های صنعتی، کافی‌شاپ‌های بزرگ، آسیاب‌های غلات، انتشارات و کارخانه‌های تولید توتون، چرم، عصاره‌گیری و نساجی.

۳. اماکنی که مواد موجود در آن‌ها دارای قدرت سوختن زیادی هستند و در زمان حریق حرارت بالایی تولید می‌کنند و ارتفاع این مواد سوختنی در آن‌ها زیاد است. به عنوان مثال، کارخانه‌های تولید لاستیک اتومبیل، انبارهای کاغذ، مواد الکلی، مایعات اشتعال‌زا، کارخانه‌های رنگ‌سازی و آسیاب‌های نیشکر و کاغذ جزو این دسته می‌باشند.

دسته سوم: ساختمان با کاربری پرمخاطره (extra hazard)

این ساختمان‌ها به مکان‌هایی اطلاق می‌شود که مواد موجود در آن‌ها دارای قابلیت آتش‌سوزی بسیار بالا هستند و در زمان حریق حرارت بسیار زیادی تولید می‌کنند.

به عنوان مثال، کارخانه‌های فیبر و نئوپان سازی، کارخانه‌های ساخت لاستیک اسفنجی، کارخانه‌های باروت و مایعات قابل اشتعال، و چاپخانه‌هایی که از جوهر با دمای اشتعال کمتر از ۳۸ درجه استفاده می‌کنند، جزء این دسته مکان‌ها قرار می‌گیرند.

برای انواع ساختمان ها چطور از اسپرینکلر استفاده کنیم؟

شما می توانید از جدول زیر برای مشخص کردن تعداد اسپرینکلرها و فاصله آنها از یکدیگر، با توجه به کاربری ساختمان و دبی آب اسپرینکلر ها استفاده کنید:

دبی آب در اسپرینکلرهای مختلف بر اساس میزان خطر حریق متفاوت است. در اسپرینکلرهای کم خطر، دبی آب باید 10 گالن در دقیقه باشد. برای مکان‌های با خطر معمولی، این دبی باید 14 گالن در دقیقه باشد. و در مکان‌های با خطر بالا، دبی اسپرینکلر باید حداقل 50 گالن در دقیقه باشد.

سایز لوله نازل اسپرینکلر

برای انتخاب مناسب لوله‌ها و اسپرینکلرها برای سیستم اطفا حریق، باید به استانداردها و اصول مربوطه توجه کنیم. انتخاب‌ها و محاسبات باید بر اساس استانداردها انجام شود تا سیستم اسپرینکلر به درستی کار کند و عملکرد مطلوبی داشته باشد.

برای محاسبه دبی آب و انتخاب سایز لوله‌ها و اسپرینکلرها، از رابطه زیر استفاده می‌شود:

\[ Q = K \sqrt{P} \]

در اینجا:
– \( Q \): دبی آب مورد نیاز، به واحد گالن بر دقیقه (GPM).
– \( P \): فشار آب، به واحد PSI.
– \( K \): ضریبی که به نوع و قطر اسپرینکلرها بستگی دارد.

در این معادله، فشار پشت هر اسپرینکلر معمولاً به عنوان 30 PSI یا حدوداً 20 متر آب در نظر گرفته می‌شود.

با استفاده از این معادله، می‌توان بر اساس فشار موجود و نوع اسپرینکلر، دبی آب مورد نیاز را محاسبه کرده و بهترین سایز لوله را انتخاب کرد تا سیستم اسپرینکلر به بهترین عملکرد خود برسد.

قطر لوله کشی در سیستم اسپرینکلرها

قطر لوله‌های اسپرینکلر برای لوله‌های فولادی حداقل یک اینچ است. این لوله‌ها باید بدون درز باشند و از طریق اتصالات جوشی به هم متصل شوند. همچنین، آنها باید قادر به تحمل فشار حداقل 1 بار باشند.